Een goede bekende van mij werkt op een poepiesjiek notariskantoor op de Zuidas.
Zo een waar de mevrouw van de balie een baristabakkie met chilisnipperbonbon komt brengen terwijl je wacht.
Waar iedereen fluisterpraat en waar ze naar je kijken alsof je onder een brug hebt geslapen als je het aandurft om in je spiekerboksum te komen.
Zo’n kantoor waar de uurtarieven zo hoog zijn, dat je met een ochtendje werken een heel Afrikaans dorp een heel jaar lang kan voeden.
En als je dan van deze notaris een factuur krijgt, je dan de rekening met peper en al wegmoffelt onder een drie maanden oude stapel kranten en het liefst gelijk de schuldsaneerderij belt.
Nu kunnen zelfs poepiesjieke kantoren de coronaregels niet aan hun Balenciaga laarzen lappen, dus bijna iedereen werkt ineens thuis.
Die kennis van mij werkt dus al sinds maart aan haar glazen eettafel in haar mini appartement, op een houten stoel met een falende ieniemienie laptop waar je ruggemergpijn van krijgt.
En nu zou je denken, die zuidass notaris heeft er vast wel wat voor over om zijn medewerkers wat comfort te bieden, terwijl ze lekker facturabele uren aan het schrijven zijn.
Want als die medewerker alle aktes niet op tijd afkrijgt, omdat ze steeds naar de fysiopeuteraar moet, scheelt dat al snel een paar duuzend piek per dag.
Maar nee hoor. De zuidasknieperds hebben geen budget voor een fijn zit-sta bureau zodat rugklachten uitblijven. Dat is namelijk veuls te duur, hebben ze besloten.
Het enige wat wel mocht, na drie keer overleg en goedkeuring van de volledige vrekkenboard, is je eigen bureaustoel meenemen.
Maar dan moest ze wel even zelf naar kantoor komen en die stoel eigenhandig mee transporteren in de trein.
Serieus? Ja serieus. Want je dacht toch zeker niet dat de werkgever dat gaat betalen, die veertig euro die het kost om die stoel bij haar thuis te krijgen?
En misschien denk je nu dat dit soort valse zuinigheid echt iets bijzonders is. Toch is het precies wat ik dagelijks zie gebeuren bij organisaties. Er wordt gedacht in kosten en niet in opbrengsten. Dus die paar tientjes die het kost om een stoel van A naar B te krijgen, dat is echt een paar cent te veel hoor.
Maar ondertussen kost een notarismedewerker die niet kan werken zomaar een paar duizend euro. Maar ook een automonteur die een dag niet kan sleutelen is al snel vijfhonderd euro. Per dag ja.
De gouden regel daarbij is dat de schade die je hebt als je het niet goed regelt, gemiddeld het tienvoudige is van de kosten die je maakt om het te voorkomen.
En weet je wat het gekke is. Als ik dit vertel in trainingen of aan klanten, zeggen ze vaak dat ze dit allang doen of weten.
Maar als ze dan een offerte krijgen van een paar ton om een probleem van een paar miljoen op te lossen, dan hangen ze toch weer het Zeeuws meisje uit.
Wil je daar wat aan doen, of wil je meer weten over verzuimbegeleiding? Dan komt dat goed uit, want deze maand is het thema Verzuimbegeleiding. Daarom heb ik een paar gave dingen voor je.
- Je kunt mijn uitgebreide artikel lezen over Verzuimknieperij.
- Of je bestelt de speciale Masterclass over Verzuimbegeleiding. Dan kan nog de hele maand met 50% korting. Bestel de Masterclass via deze link
- Je kunt ook member worden van BG magazine Plus. Dat is ons speciale programma voor HR-professionals die toe zijn aan next level HR. Word je lid, dan ga je elke maand samen met een kleine groep HR-professionals aan de slag met één HR-thema. Gebruik de code gocrazybob dan krijg je 30% korting op je abonnement. En die korting blijft geldig zolang je lid blijft.
https://bgmagazine-plus/tijdelijke-actie
Tot maandag!
