Geertje Arends liep op een zekere wintermorgen van Nijkerk naar Amersfoort.
Het deerntje had afscheid genomen van haar paps en mams en ook van de rest van haar familie. Ze ging namelijk intreden in het Sint-Agnietenklooster.
De paar bezittingen die ze had, zaten in een kleine bundel. Het was niet veel, een paar verstelde jurken, wat ondergoed, een prentje en dat was het wel. Het belangrijkste wat ze bezat, was een aarden Mariabeeldje.
Toen ze even uitrustte aan de buitengracht, haalde ze het beeldje uit haar knapzak en bekeek het van boven tot onderen. Het was een beetje gebutst en er zaten zelfs een paar scheuren in.
Hmm, daar kon ze niet mee aankomen bij moeder O., dacht ze. Het beeldje was waarlijk onwaardig.
En dus mieterde Greetje het beeldje zo in een wak van de bijna bevroren gracht. Een paar eenden kwaakten zich snel uit de zwemvliezen. En Greetje vervolgde haar reis naar het klooster.
Margriet Albert Gijssen had al driemaal een vreemde droom gehad. In die droom zag ze op steeds dezelfde plek Maria onder het ijs naar adem happen. En na de derde onrustige nacht besloot ze naar die plek te gaan. Daar vond ze het aarden beeldje drijvend onder het ijs.
Ze zette het bij haar thuis neer en stak een kaarsje aan. Waarna de kaars tot drie keer toe veel langer brandde dan kaarsen normaal gesproken plachten te doen. En zo werd het mirakel van Amersfoort geboren.
Meer dan 550 wonderen zijn daarna toegeschreven aan het afgedankte gebarsten Mariabeeldje. Jarenlang was Amersfoort zelfs de belangrijkste pelgrimsstad boven de rivieren. En elk jaar kwamen duizenden pelgrims het beeldje bewonderen.
Als ik 's ochtends een rondje om de stad loop, branden er vaak nog kaarsjes op de plek waar ze gevonden is. En de toren waar ik elke dag op uitkijk, is gebouwd dankzij de giften van vrome pelgrims.
Of je nu nog in wonderen gelooft of niet, maakt niet zo veel meer uit in het gewone leven. Meestal kom je er wel.
Maar in organisaties is dat anders. Daar geloven veel managers nog steeds in wonderen.
Want elke maandagmorgen buigen ze zich over hun KPI's, kort voor Key Performance Indicatoren.
Ik noem ze gekscherend "Key Performance Illusies", want veel organisaties gebruiken KPI's die niet eens visioenen zijn, maar regelrechte waanbeelden.
Managers verwachten wonderen van hun KPI's, maar komen vaak bedrogen uit. Sommigen zien KPI's zelfs als de tien geboden van hun organisatie en bidden soms tot ze een ons wegen, terwijl ze feitelijk afgoden aan het verheerlijken zijn die hen misleiden om de verkeerde afslag te nemen.
Waarna ze eindigen in de brandende hel in plaats van het paradijs.
Terwijl het zo eenvoudig kan zijn. Want met maar een of twee op het oog krakkemikkige KPI's stuur je de organisatie wel de goede kant uit, zonder dat je misleid wordt door illusies.
En weet je wat het mooie is? Voor HR zijn er een paar hele simpele KPI's, waarmee je snel zelf een paar echte wonderen verricht, zonder dat je de rest van je leven in een klooster hoeft te slijten.
In de masterclass over HR KPI's vertel ik er alles over. Bijvoorbeeld:
- Hoe je KPI's opstelt waarmee je elke maandagmorgen een nieuw wonder verricht binnen je eigen MT.
- Hoe je voorkomt dat je je tijd verspilt aan ellenlange KPI spreadsheets.
- Met welke 6 HR KPI's je in één oogopslag ziet of je nog op koers zit.
- Waarom KPI's zo vaak leiden tot eilandjesdenken en hoe jij dit voorkomt.
- Met welke KPI's je direct afkomt van je soft-geneuzel-imago en iedereen je vol bewondering aankijkt als je de laatste cijfers presenteert.
Je kunt de masterclass tot 1 mei bestellen met 50% korting en betaalt maar € 62,50 in plaats van € 125,--.
