Toen ik vanaf mijn hotelkamer op vijf hoog uitkeek over de stad die tegen de berg opgebouwd is, hoorde ik het stemmetje voor het eerst.
Ik kreeg een beetje een wee gevoel in mijn maag.
Later die dag, toen ik een felroodoranje gekleurde en bijna Godelijke Negroni naar binnen werkte, keek ik - vanaf het terras dat zo'n honderd meter boven de zee lag en waar een cruiseschip, dat wel een beetje leek op de Love Boat, zojuist arriveerde - over de glazen reling naar links en hoorde weer dat stemmetje. Iets luider nu, dwingend bijna.
Mijn maag draaide zich een beetje om en ik voelde de Godelijke Negroni - gemengd met iets minder Godelijks - een beetje omhoog komen en even dacht ik dat ik door mijn hoeven zou gaan.
De volgende dag liep ik op een van de vele levada's, waarvan er 3000 kilometer liggen op het wandeleiland Madeira. Het zijn in de rotsen uitgehouwen mini irrigatiekanaaltjes van zo'n 30 centimeter breed en daarnaast loopt een onderhoudspaadje waar je overheen kunt lopen, dwars door de prachtige natuur.
Maar ergens op zo'n levada, omgeven door prachtig groen en bergen, hoorde ik weer dat stemmetje.
En dat stemmetje klonk als het liedje van The Steve Miller Band en dat zong inmiddels oorverdovend in mijn beide oren.
'I want to fly like an eagle, to the sea
I want to fly like an eagle, let my spirit carry me
I want to fly like an eagle, 'til I'm free'
En neem van me aan dat dit geen lekker liedje is als je over een paadje van 30 centimeter loopt, waar geen enkele bescherming is, terwijl er onder je een afgrond gaapt van zeker 200 meter en elke stap die je zet je laatste kan zijn en je precious grappig denkt te zijn door te roepen: "T'as peur?", omdat ze weet dat ik niet zo'n hoogtebeest ben.
Maar vooral omdat dat een running gag is sinds een van mijn beste vrienden, toen hij drie keer een uur skiles in een klasje had gehad van een onverstaanbaar rap Zwitsers Frans sprekende skileraar, en prompt bij de eerste keer toen hij alleen de piste afging, de verkeerde afslag nam en op een nogal rode piste terechtkwam, waar hij halverwege niet meer verder durfde, maar dat kleine Franse jongetje van net vijf jaar dus wel, die aankwam met 80 kilometer per uur, een tussenstop maakte naast mijn goede vriend en, terwijl de remsneeuw over hem heen stoof, vroeg - precies dat - "t'as peur?" en de kleine etterbak er weer snel vandoor ging, voordat die vriend van mij een Iglo zonder uitgang voor dat jong kon bouwen.
Dus toen my precious weer begon over pijn in de voorvoetverzakking of zo, was ik best een beetje blij dat ik even kon zitten op een uitstekende steen. Ondertussen scheen het zonnetje op mijn februarigezichtje en zong ik die paar regels hardop, waarbij het allemaal zo lekker echoode door de bergen dat een plaatselijke roofvogel een paar keer geruststellend zijn lokroep door het dal liet schallen en daarmee het stemmetje - voor de duur van deze vakantie althans - het zwijgen oplegde.
Misschien heb jij ook wel eens een stemmetje in je hoofd? Maar dan als het gaat om je medewerkers? Om precies te zijn als het gaat om hun welzijn en hun veiligheid op de werkvloer.
Wat je niet wilt is dat zo'n medewerker ook een irritant liedje in zijn hoofd heeft, dat de hele dag maar doorzingt en waar die een weeïg gevoel vanbinnen van krijgt.
Want stel, dat die medewerker besluit een rondje te gaan vliegen, zonder dat die vleugels heeft, en jij hebt bedacht dat het niet nodig was om een reling aan te brengen, dan ben jij er verantwoordelijk voor als het misgaat.
Denk nu niet, bij ons zijn helemaal geen afgronden, wij zitten gewoon in een kantoortuin of een magazijn.
Dan mis je de clou. Bigtime. Dombi.
Het gaat erom, dat jíj als werkgever verantwoordelijk bent voor het welzijn en de veiligheid van werknemers op de werkvloer. Verantwoordelijk voor veilige machines, beschermmiddelen maar ook de minder zichtbare dingen zoals werkdruk, intimidatie en agressie, die zeker ook gebeuren in een kantoorjungle.
Anyway, een middel om erachter te komen hoe het bij jou zit, is de zogenaamde RI&E, kort voor Risico-inventarisatie en -Evaluatie. Dit is trouwens ook een van de drie verplichtingen van de Arbowet.
Als je die niet hebt, kun je niet alleen een flinke boete krijgen, maar ben je ook onverzekerd als er een ongelukje gebeurt. Wil je niet toch?
Wil je weten hoe het werkt met zo'n RI&E en wat er allemaal bij komt kijken? Bezoek dan eerst eens onze speciale RI&E pagina.
Heb je nog geen RI&E, of is het alweer een paar jaar geleden en hoog tijd voor een update? Je kunt hier ook gelijk een vergelijking aanvragen van de drie best passende aanbieders.
