Wat doe jij als een vreemde op je raam bonkt?

Stel, je bent vanmorgen net een verhit telefoongesprek met je baas aan het voeren. Of - helemaal corona-proof - een zoom-, teams- of skypegesprek aan het doen met je collega's. En net op het moment dat je een lastig besluit moet verdedigen, staat er ineens een vreemde in je tuin. Die loopt naar het raam en begint keihard op je ruit te bonken. En hij roept wat naar je dat je niet kunt verstaan. Je schrikt je rot waarschijnlijk. Of je kijkt op zijn minst geïrriteerd op. Ik hoor het je zeggen: "Doe ff normaal, pannenkoek". Je besluit die vreemde in je tuin te negeren en wendt je weer tot je gesprekspartner. Belangrijkere zaken vragen je aandacht. Er moeten besluiten genomen worden, over personeel, over bezuinigingen en over projecten. Maar die rare snuiter voor je raam, die geeft dus gewoon niet op hè. Die bonkt nog een keer. En nog een keer. En hij wijst naar boven. Hij schreeuwt tegen je. En dan, na een kwartier, word je pas wakker. Ineens ruik je wat, is dat nu een rooklucht? Pas dan hoor je wat die tuinsnuiter tegen je roept: "Brand, brand, je huis staat in brand". En omdat je zo laat reageerde, is de helft van je huis inmiddels verloren. Stel nu, dat ik die vreemde ben en ineens in jouw voortuin sta. En stel nu, dat ik je vertel dat als je niet oppast je huis binnenkort in de fik staat. En dat ik een manier heb waarmee je kunt voorkomen dat dat gebeurt. Zou je dan wel luisteren? Want het percentage mensen dat last heeft van burn-out verschijnselen is nu al 16% en ik durf te voorspellen dat dit minstens 20% gaat worden, en waarschijnlijk nog veel meer. Ofwel, één of de vijf mensen is hard op weg om op te branden. Ik noem dat de burn-out boobytrap. En als je HR-professional bent, is de kans nog veel groter dat je binnenkort op de burn-out boobytrap stapt.