Het verschil tussen een goede en slechte CEO is 280 karakters

Als ik op zondagmiddag een broodje eet bij mijn ouders, vraagt mijn vader regelmatig of het allemaal waar is wat ik opschrijf. Mijn antwoord is altijd hetzelfde, namelijk dat de feiten altijd kloppen en dat er soms wat dichterlijke vrijheid in zit. Maar nu heb ik dus niet een, maar twee keer een ontzettende megablunder gemaakt. En daarvoor wil ik me vandaag graag verontschuldigen. Want in mijn vorige column noemde ik Donald Trump een opperaap van een bananenrepubliek. Nu ja, technisch gezien deed ik dat niet, maar ik wilde inderdaad wel dat je dit zou kunnen lezen. Maar dat is dus niet waar. Want Trump is helemaal geen aap. Dat hij op een Orang-Oetan lijkt is de schuld van fotosjopp. En hij is natuurlijk ook geen echte dictator, want hij is met een democratische meerderheid gekozen. Door brave Amerikanen die wapens willen dragen, ondanks dat hun kinderen op scholen worden afgeslacht als varkens in een willekeurige Nederlandse slachterij. Door welwillende stemmers dus, waarvan meer dan de helft ook nog eens vrouw is, die zijn grab-them-by-the-pussy-mentaliteit blijkbaar best wel charmant vinden. Maar die vooral gewoon hun banen terugwillen, zichzelf op de eerste plaats zetten of simpelweg gelukkig willen zijn. En dat kun je ze gewoon niet kwalijk nemen. Dat Trump de overtreffende trap van corrupt is, is natuurlijk ook niet waar. Dat heeft hij zelf trouwens ook op Twitter gezegd. Dat is gewoon fake news. Dus nee, dat hij president is geworden heeft niets en dan ook helemaal niets met geld of corruptie of beïnvloeding te maken. Dus, nogmaals, het spijt me echt. Ik had mijn fektsjekking beter op orde moeten hebben. Maar waar ik echt wakker van lag, was de mail die ik kreeg van Niels, de voorzitter van the Order of the Healthy Malt. Die ging over Whisky, en dus niet over Whiskey. En daar zit dus een belangrijk verschil, zie je wel. Die ENE letter. Als je zegt dat je van Whisky houdt, moet je het op zijn minst wel goed kunnen schrijven Bob. Want de ene is de échte godendrank van de Schotten, zoals alleen zij dat kunnen. Met de tijdloze smaak van groene hooglanden, waar engelen overheen geplast hebben. Die ander, met die extra e, dat is dus de inferieure malt, gemaakt door passieloze Ieren, zodat vaders levenslang verdoen in de kroeg en hele generaties nageslacht verwaarlozen. En dan hebben we het al het helemaal niet over de lowest-of-the-lowest Amerikaanse variant, waarbij ze van alles door mekaar plempen. Want ik ga mijn vingers natuurlijk niet nog eens aan mijn vooroordelen over Amerikanen branden. Daarom verwijs ik je vandaag naar een artikel op BG magazine, waarvan de feiten zeker en vast goed zijn gesjeckt. Maar niet minder schokkend zijn. Want een op de vijf medewerkers heeft zijn grote baas nog nooit gezien Zit die dan de hele dag in zijn ivoren toren eindbaasje te spelen? Wat medewerkers dan willen van hun CEO? Ze willen alleen maar af en toe een algemene mail krijgen. Of een visie waar ze achter kunnen staan. En ze zouden het fijn vinden als de CEO zich af en toe eens zou uitspreken over maatschappelijke kwesties, want dat doen ze blijkbaar ook zelden. Hmm, dan doet Trump het niet zo heel slecht, die is best lekker menselijk, twittert de hele dag lekker primair in 280 karakters van zich af. Heeft een uitgesproken visie en benoemt alle maatschappelijke kwesties in duidelijke taal die ze in elke volkswijk begrijpen. Ik ga er eens op broeden met een glas single malt uit Schotland, want zou Trump dan misschien toch de beste CEO aller tijden zijn? Lees hier het artikel over de afwezige directeur