Hij heeft een halfvol glas rosé in zijn hand.
Af en toe neemt hij een slokje, terwijl zijn pretoogjes om zich heen kijken.
Onbeschaamd stelt hij allerlei vragen, aan de oberes, aan ons, zelfs aan het jongere stel eters dat drie tafels verderop zitten en nogal kleverig zijn.
Vragen die je zelf ook wel zou willen stellen, maar gewoon niet durft. Maar hij heeft er geen last van.
Geen gebrek aan schaamte en trouwens ook niet aan humor.
Dat laatste daar had hij namelijk ook veel van, mijn schoonvader zaliger.
Dan zat je aan tafel in een chique restaurant en zei hij ineens hardop met zijn ongegeneerde operastem, terwijl de glaasjes in de hele zaak zachtjes resoneerden:
"Sloa um pa!"
Dan twinkelden zijn pretoogjes boven zijn bord, wierp hij een blik van verstandhouding op zijn dochter of op mij, en at rustig verder, terwijl hij een bijna perfecte imitatie deed van De Boerderie, die lekker foute parodie op het boerenleven van Spaan en Vermegen ergens in de jaren tachtig.
Dus inclusief alle schransgeluiden en het Land van Bartje dialect.
Waarna we nog zeker tien minuten door grinnikten om zoveel schaamteloosheid.
Maar goed, Spaan en Vermegen doen allang niet meer grappig, en sowieso kun je geen grappen meer maken over het boerenleven.
Want net als zoveel dingen, ligt dat allemaal erg gevoelig dezer dagen.
Maar stel nu dat je net als mijn schoonvadertje gewoon lekker ongegeneerd een vraag aan mij zou mogen stellen. Over HR. Of over andere dingen die met je vak te maken hebben.
Omdat je ergens mee worstelt en wel wat hulp kunt gebruiken. Wat zou je vraag dan zijn? Dus wat is de belangrijkste vraag over HR die je nu hebt?
Laat je het weten?
