Er staat een rijtje mannen en vrouwen van zekere leeftijd in dure fietskleding bij elkaar.
Hun fietsen doen vanaf een paar duizend euro en op elke fiets zit een pratende boordcomputer die niet alleen de hartslag bijhoudt, maar ook de nog resterende kracht in hun gladgeschoren beentjes meet, en die zelfs aanwijzingen geeft als ze naar rechts of links moeten op het gravelpad, zodat ze niet kunnen verdwalen in het donkere dieren bos.
Het ziet er imposant uit, zeker als ze het ook nog over technische fietsdingen gaan hebben zoals tandwielinstellingen, elektrische versnellingsbakken en de geneugten van de nieuwste schijfremmen.
Maar dan gebeurt er ineens iets raars.
Want, alsof ze het hebben afgesproken, pakken ze allemaal een plastieken potje uit het geheime vakje van de camelbag die op hun rug bungelt. Dat potje ziet eruit alsof het een potje gel is, met zelfs een kek logootje erop.
Alsof ze gezamenlijk hardop voor de jaarwisseling hebben afgeteld, nemen ze met hun vingers allemaal tegelijk een dotje uit dat pittige potje.
Dan gaan de handen van alle mannen en zelfs van een paar vrouwen, floeps, flaps, ineens ongegeneerd in de fietsbroekjes. Terwijl iedereen een beetje besmuikt naar elkaar kijkt, blijven ze rustig in een cirkel bij elkaar staan.
Sommige mannen beginnen driftig wat wrijvende reupbewegingen met hun handen te maken onder de stof van de fietsbroek.
En niemand vindt het raar, dat een volwassen man met zijn hand in zijn onderbroekloze fietsbroek midden in het bos zijn eudele deulen zit te masseren.
Nu sprak ik van het weekend een fietsexpert, die me vertelde dat elke lange afstandsfietser Chamois (dat spreek je denk ik uit als sjamoes of zoiets) op zijn blote huid smeert. Omdat het anders een grote raspende vervelde bende wordt.
Want lange afstandsfietsen kost niet alleen veel kracht, maar vernielt ook je zachte velletje daar beneden. En met een beetje crème, gemaakt van onder meer parafine en glycerine, kun je dat voorkomen.
En je begrijpt, dat we de hele avond dubbel hebben gelegen over die dot sjamoes op je flamoes, waarna ik een dag later in het NRC - toeval of niet - ook nog een heel serieus artikel las over hetzelfde onderwerp.
Gelukkig heb je geen crèmepje nodig als je mijn nieuwe boek 'HR met ballen' gaat lezen. Het is ook geen lange afstandsboek, waar je je wekenlang met je tong op je schoenen doorheen moet worstelen. En er wordt ook niets ontveld of afgekneld wat je liever fier en levend houdt.
Want in een of twee avondjes lezen ben je erdoor heen, met 100% garantie op minimaal een grote glimlach en weer zin in het mooiste vak ter wereld. Of, zoals Edwin van den Akker het heel mooi verwoordt:
"Wat een heerlijk verfrissend boek! Als lezer wil je vol inspiratie eigenlijk gelijk aan de slag."
Inmiddels staat 'HR met ballen' al 7 dagen op 1 in de Managementboek Top 100. En sinds vrijdag is het ook nog een officiële bestseller. Dus mocht je het boek nog niet hebben besteld, grijp dan nu je kans.
Als je het boek vandaag bestelt, maak je namelijk ook nog kans op een van de vijf door mij persoonlijk gesigneerde limited editions, inclusief de ultieme HR-survival kit.
Want, omdat ik op nummer 1 sta, heb ik de actie verlengd tot 18 november en daarom 5 extra limited editions gereserveerd.
Op de speciale website van 'HR met ballen' vind je alle informatie en alleen daar kun je ook de speciale edities van het boek bestellen. Dit is de link om te bestellen.
Ps. Actie verlengd! Bestel je het boek vóór 18 november, dan maak je kans op een van de 5 gesigneerde limited editions van het boek, inclusief het ultieme HR survival pakket.
