Dit weekend was er een tussen een grote meewarige glimlach en een mopperronde.
Die grote meewarige glimlach begon toen ik las wat de goedkoopste staplaats kostte bij de Formule 1 in Monaco. Daar mocht je namelijk tussen al het andere klapvee staan voor maar liefst 975 euro. Koffie niet meegerekend, want die was 38 euro.
Nee, niet voor een rondje voor al je amices van je jaarclub, maar gewoon per kopje, mien jong.
Kon je wel 78 keer Max langs horen komen, dat dan weer wel.
Dus ik dacht, blij dat ik niet van sport kijken houd en nog blijer dat ik niet van de jet set ben.
Ik las namelijk ook in de havermelkelite - een van mijn favoriete nieuwsbrieven - dat rijke mensen wel een beetje klaar zijn met opzichtig champagne spuiten in Saint Tropez. Dat vinden ze inmiddels toch wel een tikkeltje ordinair.
In plaats daarvan gaan ze naar een oude vissersherberg die volledig is omgebouwd en huren daar een kamer - waar de dekens als golven zijn gevouwen om het lekker authentiek te maken en waar de kamermeisjes speciaal op zijn getraind, en alles natuurlijk is omgeven met gerafelde scheepstouwen en opgepoetste scheepshoorns, en slapen daar dan met z'n tweeën onder een plafond van visnetten met glanzende parels erin - waar vroeger gewoon 20 zeebonken in stapelbedden hun roes uit lagen te ronken.
Het schijnt, dat de aantrekkingskracht erin zit dat de jetset nu de ontberingen van arbeiders kan ervaren. Ah gosh, wat goed zeg. Wel met soja yoghurt met huisgemaakte granola en cappucino met rechtsdraaiende havermelk als ontbijt natuurlijk.
Tja zoveel ironie, daar moest ik best wel een beetje meewarig om lachen.
Dus ging ik maar even kijken bij Lepeltje Lepeltje, een soort van drank-, eet- en muziekfestival voor hippe dertigers en veertigers met elektrieke bakfietsen, waar je als vijftiger gelukkig nog net welkom bent.
Ik had al een recensie gehoord en die ging ongeveer zo: "2 slecht getapte biertjes, € 17,50 verder, OMG". Een ander zei: "Veel plezier en vergeet niet je zak geld mee te nemen".
Maar Bernard, onze Amersfoortse allesweter, wist ons te vertellen dat die buitenzinnige tarieven kwamen doordat er allemaal voorzieningen nodig waren om boomwortels en grafzerken in het plantsoen te beschermen enzo, en dat het daarom zo duur was. Nee, niet omdat er 30% van de omzet naar de organisatie gaat. Nee, dat was het niet.
En toen er allemaal vrouwen van mijn leeftijd hardop vals gingen meezingen tijdens de Motown cover band, was ik er echt he-le-maal klaar mee en zoop de fles wijn die we stiekem hadden meegesmokkeld helemaal leeg.
Gelukkig is het dinsdag en mogen we weer aan de slag. Bijvoorbeeld met Duurzame Inzetbaarheid, want dat is een onderwerp waar grote getallen en buitensporige uitgaven wel goed tot zijn recht komen.
Er is namelijk bijna geen enkel ander HR onderwerp waar zulke harde getallen voor bestaan. Sterker nog, met een beetje DI-plan blaas je het MT omver, want het is beter dan welk business plan dan ook dat jouw MT gezien heeft in de afgelopen jaren. Zeker als je de cijfers gebruikt die in de masterclass Duurzame Inzetbaarheid staan.
En het mooie is, het is niet alleen goed voor het bedrijf, of het MT, maar vooral voor je medewerkers. Want die profiteren er misschien wel het meest van.
Die masterclass Duurzame Inzetbaarheid kun je deze week bestellen voor de prijs van een kopje koffie en een wolkje melk erbij in Monaco. Je hebt er alleen gegarandeerd langer plezier van.
Bestel de masterclass Duurzame Inzetbaarheid >>>
Wel een kleine waarschuwing, want de masterclass is een uitgebreide versie van het hoofdstuk over DI uit mijn boek 'HR met Ballen'. Heb je mijn boek al, dan zal een deel je bekend voorkomen. Dat je het weet.
