Maar niet voor jou

De afgelopen dagen spraken ik en mijn team met honderden HR-professionals. Natuurlijk is er maar één onderwerp: de coronacrisis. Winkels zijn dicht gegaan, soms is het volledige personeelsbestand naar huis gestuurd, alle productie is per direct gestopt, de vraag compleet ingestort. Soms ook waren er met corona besmette medewerkers die van de eindbaas gewoon moesten doorwerken, terwijl ze schouder aan schouder stonden met hun collega's. En ik sprak ook een aantal organisaties die nu al bezig zijn met ww-aanvragen, voor soms wel de helft van de medewerkers. En toch zag ik niemand bij de pakken neerzitten. Wat mij opvalt in crisistijd is dat er na het eerste ongeloof, met vlak daarna het sceptische gedrag van ontkenners, er geen berusting of gelatenheid ontstaat, maar troost. Op de voet gevolgd door hoop en vertrouwen. En die troost zag ik de afgelopen dagen overal. Bij vrienden en familie, bij onze klanten, bij medewerkers, in de media. Met het sterkste staaltje in de vorm van troost-TV`op dinsdagavond. Eerst was er Paul Haenen, die de hele nacht door troost-TV uit de oude doos bracht, maar dat was nog niets. Want daar stond ineens Wonder Wijf Wende een van de mooiste gedichten van Joost Zwagerman te declameren. En hoewel ik het nummer 'Voor alles' al zeker honderd keer gehoord heb, had het opeens een andere lading. Mocht je het nummer niet kennen, foei! ;-), maar de tekst gaat over alles waar je 's nachts wakker van ligt en eindeloos over piekert. Over alles wat je benauwd en doet verstijven. Niet alleen als puber, maar ook als volwassene. Een tekst waar de angst om te leven centraal staat. Over futiliteiten en grote zaken, over alles wat je ervan weerhoudt om dingen te doen zoals je ze eigenlijk zou willen doen. En aan het einde van al dat gepieker, besef je dat het vaak alleen angst is die je tegenhoudt. Het is een bezwerend nummer, dat je in zijn greep houdt, alsof alleen al de zinnen over angst je doen verstijven als een piepklein grijs muisje, vlak voor de bek van die lelijke valse kater. Totdat de toon van het nummer ineens verandert. De melodie wordt bijna troostend. En je wordt bevrijd van die betovering. En precies dan constateert Wende: Voor alles bang geweest, Voor alles altijd bang geweest, Maar niet voor jou, Nee, niet voor jou.   Ps. Ik ben heel benieuwd hoe het met je gaat. Wat doet deze crisis met jouw organisatie. En met jou? Laat je het weten met een reply op deze mail? Ook als je een vraag hebt over een HR-onderwerp. Wij zitten klaar om je te helpen. Enne, zorg goed voor anderen, maar ook voor jezelf. Zoals ze in Groningen zeggen: 'kop d'r veur'