Onze taxichauffeur Nuno is ergens in de dertig en houdt net als wij van zijn bloemeneiland Madeira. Hij is er al zijn hele leven, wij pas de tweede keer.
Toen hij nog klein was, reden ze elk weekend in de auto van zijn vader over de steile kronkelwegen vanuit het Nonnendal, waar ze woonden en waar vroeger de nonnetjes schuilden voor Franse piraten, naar alle hoeken van het eiland.
Sommige uithoeken, zoals Porto Moniz in het Noordwesten, waren zelfs aan het begin van deze eeuw nog zo lastig te bereiken dat je op vrijdag al moest vertrekken om de 463 haarspeldbochten erheen te overwinnen.
Zijn vader reed niet zoals Nuno in een luxe grijze Mercedes, waarbij zelfs de handgrepen blauwe ledlampjes hebben, maar in een oude handgeschakelde bak, waarbij de hele auto al vanaf de tweede hellingproef naar verbrande olie rook.
En zijn vader was ook niet echt 'smooth on the wheel', dus dat ging maar een paar bochten goed, waarna Nuno de hele route naar de kustplaats een kotszakje moest delen met zijn zus.
Toch is Nuno trots op zijn vader en gaat nog steeds elke zondag naar zijn familie. Er wordt gegeten, gedronken en gepraat, en de hele familia is er.
Niet komen is waarschijnlijk geen optie maar toen de familiezondag door corona bijna zeven maanden niet door mocht gaan, voelde het voor Nuno alsof er zes hoge bergen en alleen een alpien ezelspad tussen hem en zijn familie lag.
Voor jou als HR-strijder, maar zeker ook voor je collega's, is dit misschien herkenbaar. Want (deels) thuiswerken is na anderhalf jaar corona het nieuwe normaal geworden.
De verbinding tussen collega's neemt af en soms voelt het dan alsof er een misselijkmakend aantal haarspeldbochten tussen jou en je collega's ligt.
Verbonden zijn met je collega's, ofwel sociale cohesie, is daarom keihard nodig. Voor de vitaliteit en gezondheid, maar ook voor de prestaties van medewerkers en de organisaties.
En het mooie is, dat sociale cohesie, ook als iedereen grotendeels thuis werkt , verrassend gemakkelijk te bereiken is. Want samenhang en verbinding tussen collega's is, net als een goed gesprek met een willekeurige taxichauffeur, eigenlijk heel eenvoudig.
Op 30 september aanstaande is er daarom het symposium 'Zonder Wij geen Jij'.
Hierin vertellen sprekers als Michel Poulain (ontdekker van de blauwe zones), Gert Jan Aleman (vitaliteitsmanager Gemeente Den Haag) en Beate Völker (hoogleraar sociologie Universiteit Utrecht) je hoe dat precies werkt.
Sinds een paar maanden zijn wij partner van het Vitaliteitsnetwerk Nederland dat dit symposium organiseert. Daarom mag ik een paar exclusieve kaarten weggeven.
Ik heb 5 exclusieve live plaatsen voor de live bijeenkomst en een flink aantal kaarten voor de livestream.
Wil je er 30-9 tussen 09:30 en 12:30 uur bij zijn?
Stuur me dan even een berichtje. Vertel me kort: waarom je hier graag bij wilt zijn. En ook wat jouw belangrijkste uitdaging is als het gaat om verbinding hebben en houden met je collega's.
Geef je ook even aan of je er live (in Wageningen) bij wil zijn of via de live stream?
Je krijgt dan snel bericht van me.
Bom dia!
