Basketbalspelers die onder de legendarische coach John Wooden mochten spelen, kregen gelijk de eerste dag al een wijze les.
Voordat ze hun dunkkunsten konden laten zien, voordat ze ook maar een driepunter mochten gooien of voordat ze de bal uitsloverig op hun wijsvinger rondjes mochten laten draaien, leerden ze eerst iets anders.
Hoe ze hun sokken aan moesten doen.
Geloof het of niet, maar dat was het eerste wat John Wooden zijn nieuwe team leerde. Je sokken aandoen. Stap voor stap, tot in de kleinste details.
Dus al die basketbalreuzen met hun maatje 48, kregen een paar sokken zo groot als kussenslopen in hun handen en waren een halfuur bezig om de kunst van het sokken aandoen te leren.
En daar was een reden voor. Twee eigenlijk.
Ten eerste. Afgezakte sokken, of sokken die niet lekker strak om je voet zitten, die veroorzaken blaren. En als je blaren hebt, verlies je de wedstrijd of krijg je blessures.
Ten tweede wilde hij zijn team leren hoe belangrijk soms de kleinste details zijn. Aandacht voor zelfs de futielste details kan het verschil maken tussen verliezen en succes.
Het motto van John Wooden was: 'How you do anything, is how you will do everything'.
Hij won met die mentaliteit 10 keer de UCLA basketbal competitie.
Het is zomer en dus dacht ik vanmorgen dat het weer eens tijd werd voor wat zomerinspiratie.
Of en wat je met deze quote doet mag je zelf weten.
Ik zelf denk dat hij behoorlijk gelijk heeft. Als ik naar mijn eigen bedrijf kijk, of ik nu een klant help met een arbodienst vinden, een boek schrijf, of een training geef, meestal zijn het de kleinste details die het verschil maken tussen succes en falen.
Ook al ben ik een ondernemer van de grote lijnen, ik ben een punaisepoetsert als het op sommige details aankomt. De inhoud van bepaalde mails, wat we wel en wat we vooral niet zeggen in een adviesgesprek, waarom we sommige klanten niet helpen maar anderen juist wel.
Maar de meesten van ons doen iets anders. We zoeken een short cut, de makkelijke oplossing, een die geen inspanning kost en die je kunt doen zonder te zweten of moe te worden.
Alsof je tien kilo wilt afvallen, maar wel elke avond op de bank een zak chips leeg nast.
Maar er zijn geen short cuts, in elk geval niet als je op hoog niveau wilt meedraaien, als je boven het maaiveld wilt uitsteken, of als je gewoon beter wilt zijn dan de rest.
Wil je dat allemaal niet, of wil je lekker middelmatig zijn, dan trek je die sokken gewoon in een ruk aan en neemt een paar blaren, blessures en verlies op de koop toe.
Of je besteedt toch wat aandacht aan je sokjes. Eerst oprollen en dan langzaam vanaf de tenen afrollen tot alles helemaal lekker zit is een goed begin.
En daarna besteed je net zoveel aandacht aan alle andere dingen die je de hele dag doet. Je mail lezen, gesprekken voeren, vergaderen, een gesprek met een sollicitant voeren, een voorstel schrijven, van je scherm opkijken en zien wat er allemaal gebeurt op de afdeling.
Hoe doe je al die dingen en waarom doe je ze zo? Kun je het misschien ook anders doen? Radicaal of gewoon een klein beetje anders? En wat zou er dan gebeuren?
En wat zie je als je naar anderen kijkt? Je collega's, de managers, de medewerkers op andere afdelingen?
Zitten er gaten in de sokken omdat ze die nogal ruw aantrekken? Zakken ze af omdat het elastiek lam is? Zijn ze verkeerd gewassen?
Of zitten ze helemaal spic en span.
Van de sportwereld kun je een hoop leren, of het nu voetbal, hardlopen of Formule 1 is.
En al die lessen kun je bijna een-op-een vertalen naar HR.
Deze week ga ik beginnen met het hoofdstuk over wijze lessen uit de sport. Ik heb al flink wat ideeën en lees me suf. Het meeste zin heb ik trouwens in een boek met de lessen van Bruce Lee.
Maar mocht je nog een voorbeeld hebben dat ik zeker ook moet meenemen, stuur me ff een mail? Tnx!
Tot donderdag.
