Ergens op een niet eens zo moeilijk stuk op de Levada dos Tornos - een irrigatiekanaal dwars door de ruige bergen van Madeira - struikelde haar eerste man een beetje ongelukkig over een omhoog stekende lavasteen en viel een paar honderd meter de diepte in. Het was nog maar de derde dag van hun vakantie, waar ze al een jaar naar uit hadden gekeken.
Ze hoorde hem nog even zachtjes roepen, maar daarna werd het al snel stil. Morsdood. Dat was ook de conclusie van de hulpdiensten die een paar uur later haar man uit het ravijn haalden. De Duits toeriste vertrok op de vijfde dag alleen naar huis.
Gelukkig had haar man haar niet onbemiddeld achtergelaten en had hij een goede levensverzekering afgesloten. En toen ze haar verdriet een beetje verwerkt had, ontmoette ze haar tweede man.
Daarmee ging ze toch weer naar Madeira, want het eiland had haar betoverd en ze wilde dat graag met haar tweede man delen.
Maar of de duvel ermee speelde, ook hij struikelde en viel in de diepte. Dit keer al op de tweede dag en bij de Levada das 25 fontes, een door busladingen toeristen bevolkte plek die zich - al selfies schietend - een weg langs een hele hoop watervallen banen.
Toch had geen enkele toerist het noodlot zien toeslaan en de man zien vallen; de ongelukkige vrouw verliet voor de tweede keer het eiland zonder partner. Ook haar tweede partner had een behoorlijke levensverzekering afgesloten.
Eigenlijk best wel snel daarna vond ze haar derde man. Ze waren zielsgelukkig en trouwden binnen een paar maanden al. En ook al was het verdriet om haar dubbele verlies niet weg, het was wel dragelijk. Daarom durfde ze het ook wel aan om een huwelijksreis naar Madeira te plannen. Maar dan een waar ze samen van terug zouden komen.
En wiens wil het ook was, ook haar derde man viel tientallen meters diep in de afgrond. Dit keer bij de Levada Fajã do Rodrigues. Een eigenlijk best wel eenvoudige wandeling, die ook nog eens goed gezekerd was.
Pas toen ging er een lichtje branden bij een aantal mensen. Want ja, er gebeurden echt wel eens ongelukken boven in de bergen, maar drie keer bij dezelfde persoon? Dat was op zijn minst een beetje verdacht.
Zeker omdat er elke keer, behalve een gevulde doodskist, ook een flink gevulde zak geld mee naar huis ging. Maar bewijs voor opzet werd nooit gevonden en de Duitse toeriste leeft er waarschijnlijk nog altijd goed van.
Maar, om Claudia, de airbnb dame van wie ik dit huiveringwekkende verhaal hoorde, te kwooten: "Hoe kun je naast iemand slapen in de wetenschap dat die jou de volgende dag van de berg af gaat gooien?"
Ik heb daar tijdens een paar wandelingen hoog in de bergen van Maderia de afgelopen weken echt wel even over na lopen denken, terwijl ik mijn lief die dag maar even voor me liet lopen in plaats van achter me ;-).
Want ik zag een parallel met hoe sommige organisatie met hun arbodiensten omgaan.
Ze zien ze als inwisselbare partners. Als het even niet lekker gaat, worden ze de diepte ingedonderd. Alleen blijven ze niet achter met een zak met geld, maar met een zak ellende, namelijk: een veel te hoog ziekteverzuim en een buslading langlopende dossiers.
Als deze organisaties niets veranderen en een vervanger zoeken in plaats van een partner met wie ze echt gaan samenwerken, dan zal dat verzuim de komende tijd alleen maar blijven stijgen.
Waarna de volgende arbodienst ook weer een schop krijgt en de diepte in wordt gegooid. Het is niet hun schuld, maar de schuld van de arbodienst, vinden ze. L'histoire se répète zogezegd.
Maar wil je dat je verzuim daalt? Wil je dat je medewerkers lekker in hun vel zitten? En wil je dat ze ook nog eens met plezier voor je werken? Dan vraagt dat toch echt om een goede relatie met een arbodienst. Niet om iemand die een blokje met je omloopt.
Een arbodienst helpt je namelijk niet alleen als er een paar blaren moeten worden doorgeprikt, maar ze zien ook ver van tevoren aankomen of medewerkers toe zijn aan een dagje rust door al dat lopen over de pieken en dalen van jouw organisatie.
Een relatie met een arbodienst draait, net als een echte relatie, om het samenspel tussen twee partners. Alleen door samen te werken, door elkaar te steunen bij een lastige klim of afdaling, alleen dan kun je de issues van je organisatie echt aanpakken.
Want verzuim, inzetbaarheid, vitaliteit, productiviteit, dat zijn allemaal thema's die je niet zomaar in de afgrond kunt mieteren als je er even geen zin in hebt.
Ben je op zoek naar een arbodienst die samen met jou hoge pieken en dalen gaat beklimmen? Begin dan eerst eens met het invullen van onze arbodienst vragenlijst.
Daarin vertel je wat je precies zoekt in een arbodienst, maar ook wat jouw grootste uitdagingen zijn als het gaat om verzuim en inzetbaarheid. Daarna gaan we samen met jou op zoek naar de beste arbodienst voor jouw organisatie. Of je nu een bergbeklimmer, of een strandligger bent.
We hebben al met meer dan 19.000 klanten de reis gemaakt, dus we weten precies welke obstakels je tegen gaat komen, welke steen er los ligt, wanneer je een kontje nodig hebt en wanneer je mag genieten van het uitzicht.