Dave zat net lekker een potje baseball te kijken van The Bronx Bombers, zijn favoriete team.
Net als hij een slokje van zijn Budweiser wil nemen, met zijn linkerhand zonder zijn blik van het 65 inch scherm af te halen een graai doet in de zak Dorito's die naast hem ligt, en er een machtige driepunter gemaakt wordt, ziet hij in zijn ooghoek een grijs fluffie wezen met een lange staart roetsen.
En Dave schreeuwt: "Watdevork!", aarzelt geen moment en - wat iemand prachtig in slow motion zou kunnen verfilmen - zet hij zijn Bud op de leuning van de bank, propt de resterende vier Dorito's achteloos in zijn ringbebaarde mond - waarna er een paar kruimels in zijn baard blijven zitten en er ook nog wat op zijn net iets te bolle buik valt - komt met licht vertraagd gekreun iets overeind en grijpt dan (vraag me niet wat die daar doet) naar de zware hamer die op de glazen tafel voor hem ligt, omdat hij er waarschijnlijk vorige week nog een tafelpoot of zo mee heeft vast getimmerd, en gooit dan in een woeste beweging die hamer naar de muis, die al die tijd trouwens onverstoorbaar in het hoekje van de kamer zit en totaal geen acht slaat op al deze onverwachte bewegingen.
En Fluff Daddy heeft een voltreffer.
Alleen raakt hij niet de muis, maar het glas van de serre. Waardoor er nu een groot gat in zit waar voortaan daglicht, regen en wind doorheen kan.
En de muis blijkt gewoon een grijze fluffy slipper van mevrouw Dave te zijn die half onder een stoel verborgen ligt. Waardoor mevrouw Dave niet alleen erg boos is, maar ook al drie dagen heel vals en non stop "No way out" krijst.
Soms zie je een acuut probleem wat eigenlijk helemaal geen probleem is. Als je tenminste net iets verder kijkt dan je klein dopneusje lang is.
Of als je de moeite neemt om even je blik van het scherm af te halen.
Maar wat moet je dan, want stel dat je bijvoorbeeld een groot verzuimprobleem hebt? Dat allang geen incidenteel griepgolfje meer is, maar meer een permanente vloedgolf van langdurig afwezige medewerkers.
Een voorhamer pakken en je verzuim neer mokeren, is zeker niet de beste manier om dat probleem op te lossen. Misschien ram je het probleem er wel even mee weg, maar de kans is groot dat de rest ook kort en klein en vooral murw is geslagen.
Heb je last van hoog verzuim? Dat vergt dat gewoon iets meer subtiliteit. Wat trouwens iets anders is dan fluwelen handschoentjes, want je moet wel duidelijk zijn over wat je wel en wat je niet acceptabel vindt als het gaat over verzuim.
Het is trouwens ook iets anders dan verzuim versimpelen tot louter menselijk wangedrag, zoals sommige verzuimgoeroes nog steeds doen. Of denken dat als iemand maar voldoende gemotiveerd is, dat die dan vanzelf wel altijd aan het werk zal zijn.
De wereld is niet binair en verzuim en aanwezigheid zijn dat zeker ook niet.
Heb je een verzuimprobleem, bijvoorbeeld hoog verzuim, veel frequent verzuim, of juist veel medewerkers die langdurig uitvallen, dan is het vooral belangrijk om eerst te kijken hoe dat verzuim ontstaat.
Wat is de nu de echte reden dat het verzuim zo hoog is. Is het een restantje covid, is de werkdruk gewoon te hoog, worden medewerkers niet aangesproken, is het werk te zwaar en de gemiddelde leeftijd steeds hoger, en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Pas als je de oorzaak weet, kun je op zoek gaan naar de oplossing. Meestal is dat dus geen sloophamer, maar iets heel anders, waarbij je gelukkig toch snel resultaat kunt boeken.
Allemaal omdat je eerst even goed rondgekeken hebt en daarom het verschil ziet tussen schattige pluizige verzuimslippers, die alleen maar even hoeven te worden opgeruimd, en een bijna onzichtbaar knaagdier dat je verzuimbeleid langzaam maar zeker ondermijnt.
Kun je daar wel wat hulp bij gebruiken? Vul dan onze arbodienst vragenlijst in. Daarna kijken we samen met jou of je een muizenplaag hebt, of dat je gewoon wat puntjes op de i moet zetten. En zoeken een arbodienst die er hoe dan ook korte metten mee maakt.
