Vanmorgen werd ik net als jij waarschijnlijk wakker met de bijna definitieve uitslag van de verkiezingen.
Ik moest denken aan een stukje dat ik schreef voor mijn boek. Dat gaat zo:
In 1938 ging Arthur Neville Chamberlain, op dat moment Minister President van Groot Brittannië, een aantal keren op bezoek bij Adolf Hitler.
Ze hadden urenlange gesprekken en konden het goed met elkaar vinden. Chamberlain werd zelfs uitgenodigd op het landgoed van Hitler in de bergen. Om daar gezellig met Adolf en Blonda, de Duitse Herder, te gaan wandelen.
Na deze bezoeken keerde hij tot twee keer toe terug als held. Ten overstaan van de hele internationale pers claimde hij dat hij ‘Peace in our time’ had bereikt.
Waarom? Omdat Hitler hem had verzekerd dat hij ook voor vrede was. Omdat hij hem had verzekerd dat hij ook het beste voorhad met de mensheid.
En omdat Adolf dit, terwijl Arthur een Bittburger dronk en hijzelf een gespritzer Appfelsaft, in zijn meisjeshandschrift op een ‘bierviltje’ had geschreven.
En Hitler was een man van zijn woord, voegde Chamberlain eraan toe. Want Hitler begroette hem met beide handen. En dat voorrecht hadden alleen zijn echte vrienden.
Was Arthur Chamberlain nu zo naïef?
Nou nee, niet echt. Adolf Hitler werd in 1938 'Man of the Year' van Time Magazine en in 1939 werd hij zelfs voorgedragen voor de Nobelprijs voor de Vrede...
Ofwel, tot ver in 1939 vonden heel veel mensen Adolf best wel een toffe peer. Dat was, met de kennis die we nu hebben, meer dan naïef.
Nu schijn je het als columnist niet over politiek te mogen hebben. En trouwens ook niet over jezelf of het geloof, maar dat boeit me vandaag allemaal even niet.
Want onze mogelijk nieuwe MP is behoorlijk charmant, heeft humor en bovendien een schattige Limburgse tongval. En het is ongelofelijk verdrietig dat hij en zijn gezin al jaren bedreigd wordt door religieuze fanaten.
Geert heeft bovendien dossierkennis, vooral die van zijn tegenstanders, die hij feilloos deconstrueert en ombuigt naar oneliners die smaken als een zelfgemaakte bitterbal met Groningse mosterd.
Oneliners waarmee hij keer op keer zijn tegenstander knock out slaat.
Dat hij een slimme politicus is, staat buiten kijf.
En toch kan ik bijna niet geloven dat 2,5 miljoen Nederlanders op hem gestemd hebben. Omdat ik bijna niet kan geloven, dat er zoveel Nederlanders ontkennen dat er een klimaatcrisis is.
Of dat al die Nederlanders die op hem hebben gestemd, alle kunst en cultuur hup over de zojuist verhoogde dijken willen gooien.
Het liefst samen met alle 'Nederlanders' en asielzoekers, die hier volgens de normen en waarden van Geert en zijn achterban niet horen, erachteraan. Omdat dat zo lekker opruimt. Omdat Nederland dan eindelijk weer voor de 'echte' Nederlanders is.
En ik maak me zorgen, omdat ik Spaanse, Italiaanse en Franse voorouders heb en ik niet zeker weet of dat wel past in het kadertje van Geert. Gelukkig is Koning Pils mijn bastaardneef, dus kan ik daar misschien nog wel bescherming vragen voor het geval het mis gaat.
Natuurlijk krijgt Wilders het voordeel van de twijfel, maar ik - en ik vermoed velen met mij - ben bang dat dit niet goed gaat aflopen.
En als ik heel eerlijk ben, schaam ik me er steeds meer voor om Nederlander te zijn. Er zijn dagen, dat ik er serieus over nadenk om ergens anders te gaan wonen. Waar weet ik eigenlijk ook al.
Anyway, genoeg politiek voor dit jaar, maar mocht je nu ook een Geert als manager hebben?
Dan is het verdomd lastig om de belangrijkste HR-thema's onder het voetlicht te krijgen. Want Klimaat, Kunst en Cultuur en andere linkse hobbies, dat klinkt voor managers ongeveer hetzelfde als typische HR-onderwerpen als duurzame inzetbaarheid, vitaliteit of strategisch personeelsbeleid.
Dat zijn allemaal lange termijn onderwerpen waar je niet gelijk mee kunt scoren in het MT. En een MT is daarom zelden happig om hierin te investeren.
Daarom zul je argumenten moeten vinden om je manager te overtuigen. Zul je de ballen moeten hebben om het onderwerp op de agenda te zetten, om alvast een weerwoord te verzinnen tegen de oneliners over winst en omzet, die de directie elk kwartaal opnieuw uitkraamt.
Daarom geven Pauline Miedema en ik op 7 december a.s. om 13:30 uur de training ' Hoe word je HR-adviseur met Ballen'.
Omdat we - zeker nu - die ballen hard nodig hebben om ons staande te houden. Waarbij we je dus ook een paar trucs leren die politici gebruiken om te overtuigen. Want die mag jij ook best gebruiken - graag zelfs - zolang je je maar niet hoeft te schamen voor het doel.
In de gratis mini-training ontdek je:
- Wat de eigenschappen zijn van een goede HR adviseur en hoe je erachter komt wat voor adviseur jij bent.
- Hoe je de oogjes van je manager kunt laten glimmen zodra je met een voorstel komt, zonder dat je foute beïnvloedingstechnieken hoeft te gebruiken.
- Waarom je moet stoppen met vaag HR-jargon en hoe je met een paar supersimpele aanpassingen alleen nog maar duidelijke taal spreekt die iedereen binnen je organisatie binnen twee zinnen begrijpt.
- Hoe je jouw directie inpakt met slimme verleidingstechnieken, waardoor zelfs de meest lastige HR-thema’s als warme broodjes over de toonbank gaan.
- Hoe je ervoor zorgt dat HRM voortaan standaard op de MT-agenda staat en je bovendien steeds als eerste gevraagd wordt mee te denken over strategische HR-vraagstukken.
Dit is de link om je in te schrijven:
Inschrijven voor de gratis mini-training 'Hoe word je HR-adviseur met Ballen' >>>
