In huize Z werden vroeger spelletjes gespeeld.
Ik was nogal verzot op spelletjes, net als mijn vader.
Het oligarchische Monopoly vermogen van mijn broer langzaam ontmantelen, net zo lang tot al zijn vastgoed in dure steden met hypotheek bezwaard was, zodat zijn grootgrondbezittersdroom alsnog in duigen viel.
Of juist andersom, door als underdog en volledig platzak, steeds van kans, naar start en weer naar de gevangenis te hoppen, in plaats van een bizarre jetset-huur te moeten betalen voor te veel te dure hotels op de Kalverstraat van mijn zus.
Niet aanvalsverdragen sluiten in Risk en weer versnipperen, zodra je zag dat je medestander verzwakt was, zodat je de twee-extra-leger-bonus van het Zuid-Amerikaanse werelddeel kon opstrijken. Ja gemeen, maar hé, het is maar een spelletje...
Maar het leukste spel bij ons thuis was toch wel Tour De France. Een spel uit de jaren vijftig van de vorige eeuw, dat mijn vader al speelde met zijn broers. En toen die uit huis waren, gewoon met zichzelf. En daarna met ons.
Het is een bordspel waarbij je zelf een eigen Tour de France samenstelt, inclusief lange waaierritten, tijdritten en zelfs bergetappes. Waarbij je, als je tenminste risico's durft te nemen, tijdens de afdaling een flinke voorsprong kunt nemen.
Alles zit erin, strategie, een beetje geluk, vooruitzien, even je kansen afwachten of gewoon lekker je tegenstander sarren. Door steeds in zijn wiel te blijven hangen en zo je krachten te sparen voor de eindsprint.
Uren en uren hebben wij het gespeeld en als mijn vader de tour samenstelde, dan hing je aan het eind totaal stuk over de tafel, omdat zijn tour altijd vergeven was van de bergetappes en tijdritten.
Spelletjes, misschien ben je er dol op, misschien haat je ze.
Misschien ben jij zelfs zo iemand die vroeger altijd het bord omvergooide als je verloor? Of deed je niet meer mee uit angst om te verliezen, of omdat je ook zo'n broer had die altijd wilde winnen?
Toch is het interessant ernaar te kijken, want de meeste spelletje hebben simpele regels, die snel zijn te doorzien en heel vaak zijn die regels ongeveer hetzelfde.
Want diezelfde eenvoudige regels gelden vaak ook binnen organisaties.
Als je een beetje snapt hoe het werkt, is winnen niet zo moeilijk meer.
Je zult echt niet altijd winnen, maar met een beetje strategie, een ietsiepietsie geluk, veel geduld en de ballen om op het juiste moment toeslaat, neemt die kans wel toe.
In de online mini-training: 'Hoe word ik adviseur met ballen?', vertellen we je hoe je deze strategie kunt gebruiken om een betere HR-adviseur te worden.
Het is een training waarin je hele simpele speltechnieken leert, waarna je de geschreven en ongeschreven regels in jouw organisatie ineens doorziet.
Zodat je, zelfs als je berooid op de Kalverstraat bent achtergebleven, er toch weer bovenop komt en je tegenstanders daarna langzaam en geduldig uitrookt.
In deze gratis online mini-training ontdek je ook:
- Wat de eigenschappen zijn van een goede HR-adviseur en hoe je erachter komt wat voor adviseur jij bent.
- Waarom je moet stoppen met vaag HR-jargon en hoe je met een paar supersimpele aanpassingen alleen nog maar duidelijke taal spreekt.
- Hoe je de oogjes van je manager elke keer weer kunt laten glimmen zodra je met een voorstel komt, zonder dat je foute beïnvloedingstechnieken hoeft te gebruiken.
- Hoe je ervoor zorgt dat HRM voortaan standaard op de MT-agenda staan en je bovendien steeds als eerste gevraagd wordt mee te denken over strategische HR-vraagstukken.
Meedoen? Je kunt je aanmelden kan via deze link:
>>> Aanmelden voor de gratis training 'Hoe word ik HR-adviseur met ballen'
