Patrica zat bij mij in de klas en overnight oat veranderde ze van braaf gymnasium meisje in een alternatief punkwezen met kistjes en woeste zwarte mascara-halen tot ver naast haar groenblauwe kijkers.
Daarom nam ze afscheid van haar hangers en buttons met Henny Vrienten erop, omdat 12-jarig gilmeisjes en posterboy zwijmelarij totaal niet pasten bij de ik-ben-boos-pose die ze voortaan aannam.
Ik nam de afgedankte hangers en buttons als een blij wezen in ontvangst en deed gelijk een paar glinsterende Hennies om mijn nek.
Waarop Patricia me een beetje vreemd aankeek en, omdat meisjes in de jaren tachtig echt nog niet woke waren, naar haar vriendinnen liep en iets zei als: "Volgens mij is die homo of zo".
Ik was 13 of zo en sowieso een late pubert en deed er wat langer over om tegendraads te worden. Totdat ik dat in het kwadratische inhaalde natuurlijk.
En ik vermoed dat mijn ouders het best okay hadden gevonden als mijn Henny-idolatie-fase nog een paar jaar langer had geduurd. Waarbij ze een gebuttoneerde en door Henny behangen Bob op de koop toe hadden genomen.
Maar toen ik zelf ook eerst Prince en daarna de punkertbeweging in mijn leven liet, bleef ik de muziek van Doe Maar gewoon draaien. Zelfs toen je daar door je beste vriendjes en vriendinnetjes keihard voor uitgelachen werd.
Wat gedurende een groot deel van de jaren tachtig was. Want pas ergens in de jaren negentig mocht je op studentenfeestje weer salonfähige teksten meezingen als:
"Mijn God het is voorbij. Ze is niet meer van mij. Niet te geloven het is over. Je loopt etc."
En nu ja, nog andere meer poëtische dingen van de hand van Henny Vrienten.
Want ik was een Henny man ja. Ernst vond ik teveel zwijmelarij en onrealistisch romantisch meisjesgedoe.
Henny beschreef het echte leven, zoals in dit nummer, wat nog altijd een van mijn favorieten is:
"Ik ben een scharrelvarken, ja ik scharrel hier en daar
En ik scharrel tussenbeide, hier mijn kostje bij elkaar
Ik ben een scharrelvarken en ik scharrel en ik wroet
tis niet dat ik het leuk vind, het is dat ik het moet"
Maar goed. Henny Vrienten is dood en maakt nu liedjes voor het hemelorkest vermoed ik.
Terwijl wij ondertussen gewoon op aarde zijn en verder gaan, maar gelukkig nog wel ongegeneerd en ook heel hard 'De Bom', 'Nederwiet' en 'Is dit alles' kunnen draaien, ook al hebben onze kinderen echt geen idee waar het over gaat.
Wat ook verder gaat is onze online workshop over de Inkoop van Arbodienstverlening en Preventie. De volgende workshop is 17 mei om 13:30 uur.
In die workshop gaan we uitgebreid in op alle modellen die er zijn als je een nieuwe arbodienst zoekt. Daarin vertellen we je:
- Welke 5 valkuilen er zijn als je op zoek gaat naar de beste arbodienst.
- Hoe je voorkomt dat je verkeerd ingerichte arbobeleid je tienduizenden euro's kost.
- 5 niet te missen feiten en fabels over arbodienstverlening die niemand je vertelt.
- Hoe je door alle glimmende folders en verkooppraatjes van arbodiensten heenprikt, zodat je nooit meer een verkeerde arbodienst kiest.
- Hoe je in 3 simpele stappen direct aan de slag kunt met preventie en duurzame inzetbaarheid en zorgt dat het ook echt werkt.
- Waarom gratis arbo niet bestaat en zelfs niets anders is dan een fopcontract, met teleurstelling, frustratie en een vette rekening als resultaat.
- De 3 redenen waarom het eigen regie model zelden meer werkt en zelfs zorgt voor honderden miljoenen extra schade voor de BV Nederland.
>>> Aanmelden gratis online workshop Inkoop Arbodienstverlening en Preventie
