Als vijfjarig jochie mocht ik voor het eerst in mijn voetbaltenuetje aantreden tegen de Schagense Boys. Trots als een pauw stond ik op mijn nieuwe wondersloffen van Bobbie in het veld en was helemaal klaar voor de voetbalscouts.
Mijn directe tegenstander had een shirt met felgele en zwarte strepen en was minstens twee koppen groter dan ik.
De eerste bal die hij op me afschoot kwam keihard in mijn buik, waarna ik dubbelklapte en pas na twee minuten ademhappen weer verder kon.
De tweede bal die die Schagense plaagwesp op me afschoot, kwam precies, recht door het midden, inderdaad, daar... vol, in de net ingedaalde noten.
Waarna ik natuurlijk helemaal klaar was met de nieuwe Cruijf zijn en - vraag me niet waarom, uit een soort van masochistische inslag - nog een paar jaar keeper was.
Nee, dan heeft de zoon van mijn compagnon Marco het beter bekeken. Maar die had op zijn vierde dan ook al de intelligentie van een astrofysicus.
Dus toen die voor het eerst mocht ruiken aan de voetbalsport, en onder toejuiching van net iets te enthousiaste papa's met alle andere stuiterende mini-pupillen naar de verste oranje pilon mocht rennen...
Had hij al snel door dat het de bedoeling was dat je daarna weer terug zou komen op je vertrekpositie.
En dat je dus net zo goed kon blijven staan. Dan werd je ook niet zo moe...
Na het opwarmen, was het doel aan de beurt. Daar mochten de jungskes lekker op de ingevlogen keeper van de F-jes knallen. Waarop dezelfde slimmerik eens rondom het doel liep, het van onder tot boven bekeek...
En ter plekke bedacht dat je dat doel veel beter kon dicht timmeren. Dan kon de bal er namelijk helemaal niet meer in en had je die keeper dus ook niet meer nodig.
Inventief denken is gelukkig niet alleen voorbehouden aan astrofysici in de dop. De kranten staan momenteel bol van de mooie, slimme, inventieve manieren om met de corona-crisis om te gaan. Zeker ook in onze HR-wereld.
Ik ben heel erg benieuwd hoe jij hier als HR-professional mee omgaat. En welke slimme manieren je toepast, hebt gezien of gehoord. En waar andere HR-professionals iets van kunnen leren.
Ofwel: Hoe ga je als HR-professional om met de corona-crisis? En dit geldt natuurlijk niet voor deze ene crisis alleen, maar ook voor alle andere crisissen.
Want tot een paar weken geleden kon je de mensen waarschijnlijk niet aanslepen. Nu moeten ze er misschien wel massaal uit. Of die overname is ineens van de baan, of een bestuurder graait in de kas. Welke rol speel je als HR in crisistijd?
Gevraagd:
- Wat zijn jouw 3 beste tips voor HR-professionals tijdens een crisis?
- En wat moet je vooral nìet doen?
De beste tips neem ik mee in de speciale masterclass over HR in crisistijd die we binnenkort gaan opnemen.
Stuur je me even een berichtje via LinkedIn of via de mail?
Alvast bedankt,
Ps. afgelopen vrijdag stuurde ik mijn 100-ste HRM-tertainment. Ik ontving meer dan 70 mailtjes met supergave reacties. Hele erg bedankt voor alle leuke, lieve, bemoedigende en grappige reacties. Ik heb geprobeerd iedereen even persoonlijk te bedanken, maar mocht ik je vergeten zijn. Bij deze alsnog!
