De afgelopen maand was ik even uit de lucht. Dit weekend maakte ik de balans op van wat '30 days off' me heeft opgeleverd. Zitten best een paar mooie en zelfs rare dingen bij.
Nieuwsgierig? Even een bloemlezing dan:
- Ik ben inmiddels zeer bedreven in de hellingproef. Mag ook wel als je moet rijden met stijgingspercentages van 32%. En nee, dat ging de eerste paar dagen echt niet helemaal lekker, en een auto stinkt minstens tien minuten naar hele ongezonde chemicaliën na zo'n uitputtend gevecht met de zwaartekracht.
- 12 van de 14 dagen gemiddeld zo'n 20 kilometer wandelen is fantastisch, maar ook een beetje veel van het goede. Niet conditioneel, dat lukt deze ouwe nog wel, maar wel voor je voeten. Die hebben zo hun eigen manier om te protesteren tegen overbelasting. Les? Op tijd stoppen, niet naar je hoofd luisteren, maar naar je voeten.
- Er waren dagen dat ik onbevreesd over een smal pad op hoogte liep, maar minstens drie keer durfde ik bijna niet meer verder. En ik zweer je dat de afgrond mij als een sirene toezong, fluisterde en verleidde om maar snel naar beneden te springen, waarna ik als enige oplossing zag, dat ik dan maar door kniediep water moest lopen, terwijl ik tegen de bergwand aanleunde. Wat zo'n scene niet leuker maakt, is dat sommige kinderen ondertussen als blije eikels langs huppelden, met ouders die geen enkele angst hadden dat hun kinderen iets zou overkomen. Serieus, laat jij je kind over nauwelijks meer dan een stoeprand laveren, terwijl er een afgrond van 300 meter onder ze is? Zijn er trouwens ook pilletjes tegen hoogtevrees?
- Nederland is echt achterlijk plat. Je ziet het pas als je in de de trein van Schiphol naar Amersfoort reist. Het went wel weer na een paar dagen, maar er was een dag tijdens mijn vakantie dat ik zover kon kijken, dat ik zelfs gezien heb dat de aarde echt rond is. Dus die complot theorie over de platte aarde? Is echt een fabel.
- Hoe gevaarlijker de wegen, hoe genereuzer de lokale chauffeurs. Ze vinden het geen probleem op Madeira als je met 35 de helling op- of afrijdt. Hier in Nederland ben ik in nauwelijks drie dagen tijd alweer bijna vier keer overreden door een bakfietsterroriste (ja sorry, het zijn eigenlijk altijd vrouwen), die ook nog eens hun kinderen als airbag gebruiken en evenzovele andere gemotoriseerde weggebruikers met ongelofelijke haast die zeker te weten naar Herman van Veen luisteren, terwijl ze onderweg zijn naar hun uitpuilende to-do-lijst.
- Maar liefst 3 ideeën voor nieuwe boeken, waarvan 2 trouwens helemaal niet over HR gaan en 1 natuurlijk wel. De voorlopige titel heb ik ook: 'De Wetten van HR', maar die had ik eigenlijk ook al voordat ik een maand vrij was.
- Mijn lief en ik hebben op de enige dag dat we niets deden bij het zwembad een paar uur lang ademloos geluisterd naar het levensverhaal van een Portugese huiseigenaresse, dat begint met een scene waar ze als vierjarige dreumes met het grootste mes uit de lade in de handen staat om haar moeder te verdedigen tegen haar dronken vader. Dat verhaal moet, ja moet écht opgeschreven worden, want als je niet beter wist, zou je denken dat het de nieuwe Gabriel Garcia Marquez is. Er is best een kans dat ik dat ga doen.
- Dat je overal ter wereld, dus ook gewoon in het vliegtuig naar huis, ongelofelijke bijzondere ontmoetingen kunt hebben met wildvreemde mensen en dat dit eigenlijk makkelijker is dan wanneer je thuis bent. Ik ben nog op zoek naar de reden hiervan. Dus mocht je die hebben?
- Dat er mensen zijn die zichzelf verslaafd aan Madeira noemen en dan rustig vier keer per jaar gaan, en dat ik dat zo langzamerhand begin te begrijpen.
- Dat mijn bedrijf zonder mij gewoon een maand doordraait, allemaal dankzij een team dat verantwoordelijkheid neemt en de dingen zonder mij misschien wel beter doet dan wanneer ik er wel ben, en dat ik daar echt ongelofelijk blij van word.
- Dat ik na 25 jaar zonder enige moeite - nu ja een klein mini off day-tje dan misschien, maar dat kwam door de blaren en spierpijn en misschien iets teveel wijn de avond ervoor, en niet door haar - een paar weken weken non stop bij mijn lief kan zijn, en dat haar terloopse opmerking ,dat ze mijn aanwezigheid gemist had nadat ze alweer een dag gewerkt had, me meer dan een beetje kippenvel bezorgde.
- Dat ik trouwens ook ontzettend gelukkig word van een glas rode wijn. Nu ja, als die ongeveer half leeg is, begint die gelukzaligheid wel zo'n beetje. Heb ik dan eigenlijk een probleem?
- Water nooit de moeilijkste weg neemt. Dus dat gaat nooit omhoog maar altijd omlaag, heeft niet de neiging om over een steen te stromen, maar stroomt er gewoon langs. Waarom willen wij dat als mensen dan vaak wel? En ja, je moet beginnen met het einde voor ogen, aldus Stephen Covey, maar als een steen het eerste is wat je tegenkomt, begin dan gewoon wel eerst daar, goed?
- Dat je volgens Gustave Flaubert het beste structuur kunt aanbrengen in je leven om daarna wild en origineel te leven ;-)
Deze lijst gaat nog wel even door, maar het is bijna Koningsdag en je hebt vast nog wel meer te doen. Bijvoorbeeld even de balans opmaken van de samenwerking met je arbodienst.
Hoe loopt dat eigenlijk? Hoe gaat het met je verzuim? Die lastige verzuimdossiers? Blijven die maar aan je bumper kleven? Hoe vaak spreek je eigenlijk jouw casemanager? En de bedrijfsarts? Word je er nog steeds blij van?
Of denk je elke keer als je jouw arbodienst spreekt of ziet, dat de glans zo langzamerhand wel van de relatie af is?
Als dat zo is, of als het misschien zelfs al een beetje jeukt, dan is het misschien tijd om even wat afstand te nemen en je te bezinnen op de relatie met jouw arbodienst. Door bijvoorbeeld wat andere arbodiensten te ontmoeten en te horen hoe zij naar de wereld kijken. Wat hun visie is op verzuim, inzetbaarheid en vitaliteit.
Je hoeft er niet voor op reis en je hoeft er ook helemaal geen maand voor vrij te nemen. Want je kunt gewoon beginnen met het invullen van de arbodienst vragenlijst op onze website.
Daarin vertel je wat je precies zoekt in een arbodienst, maar ook wat jouw grootste uitdagingen zijn als het gaat om verzuim en inzetbaarheid. Daarna kijken we samen met jou of het inderdaad tijd wordt om de beste arbodienst voor jouw organisatie te zoeken.
