Een van de redenen dat ik waarschijnlijk nooit meer ga verhuizen, is het uitzicht vanaf mijn dakterras.
Vanaf die plek kijk ik uit over de oude stad en zijn mooie toren, over de wijk waar vroeger de lakens werden gebleekt en natuurlijk over het stadsbos dat er al een paar honderd jaar staat.
Toch stond ik de afgelopen dagen met mijn rug naar dat unieke uitzicht. Ik was namelijk bezig met onthaasten. Met het toepassen van de edele kunst van nadanix.
Voordat je echt lekker kunt onthaasten, en weer helemaal zen bent, moet je hoofd natuurlijk wel leeg zijn.
Nu heb ik al jaren geleden ontdekt dat een schilderklus heel goed werkt om mijn Razende-Roeland-hoofd leeg te krijgen. Dat de repeterende werking van de kwast, die de verbleekte verf verandert in een hoogglanzend kozijnkunstwerk, nogal ontspannend werkt.
Waardoor je ineens tot op het bot ontroerd kunt raken van de schoonheid van een perfect ronde waterdruppel die in de ochtendzon op je glanzende verfwerk ligt.
Of dat je na een paar uur schilderen meer medelijden voelt voor het minivliegje dat neerstrijkt op de natte verf en daar zijn wisse dood tegemoet gaat, dan voor welk kinderfonds in de derde wereld dan ook waar je braaf elke maand je aflaat aan overmaakt.
Maar vooral, dat je immer aanwezige tornadogedachten langzaam veranderen in een prettig zomerbriesje met de geur van vers gemaaid gras.
Maar goed, schilderen is ook een nogal edele kunst. Met een aantal hele simpele basisprincipes.
Pas je deze basisprincipes niet goed toe, dan gaat je verfwerk al snel naar de gallemiezen.
Heb je niet goed geschuurd, of vond je één grondlaag wel genoeg, dan komen er al snel weer scheuren in je glanzende lak. Of erger, je vuren- of waaierhout gaat al na de eerste herfststorm rotten. En dan kun je weer helemaal opnieuw beginnen.
Als je aan de de slag wilt gaan met Duurzame Inzetbaarheid is er ook een aantal basisprincipes.
Want als je zomaar wat met je kwast gaat lopen zwaaien, spat er misschien wel wat verf op het houtwerk, maar je komt er zeker te weten de winter niet mee door. Dan giert de ijskoude wind binnen de kortste keren door je rotte neuslat heen.
Je hebt dus wat houvast nodig. Waar begin ik nu precies? Al die aanbieders roeptoeteren wel van alles over Duurzame Inzetbaarheid, maar is er ook bewijs wat er nu precies werkt?
En hoe zorg ik ervoor dat mij DI-beleid niet strandt in goede bedoelingen, gebrek aan belangstelling van het management én medewerkers. En hoe voorkom ik dat mijn budget afgeknepen wordt in deze´rare tijden?
Want één ding is zeker, je weet gewoon dat er ongelofelijk veel mogelijkheden zitten in het duurzaam inzetbaar zijn en blijven van personeel.
En dat DI júist nu, in wat minder goede tijden, op de agenda van jouw organisatie moet staan.
Daarom hebben Pauline Miedema en ik een nieuwe online training voor je gemaakt. Die training gaat over Duurzame Inzetbaarheid in goede en slechte tijden. En daarin vertellen we je de belangrijkste basisprincipes van Duurzame Inzetbaarheid.
Die training is een voorproefje op het vernieuwde online programma van BG magazine dat we binnenkort lanceren.
De training is 1 oktober, duurt zo’n 90 minuten, is gratis en je kunt je hieronder aanmelden:
