Zelfscankassaterreur

Op het vliegveld word ik standaard uit de rij gehaald voor een nadere inspectie.

Ik snap het wel, want met mijn zwarte lange lokken en zonnebankvrije bruine tint, zou ik zo maar een Syrische huurmoordenaar kunnen zijn, die wapens in zijn lange onderbroek smokkelt. 

Maar sinds kort word ik in de supermarkt dus ook steeds onderworpen aan inspecties. En dan niet op harde wapens in mijn unterhose, maar van mijn boodskiptas na een potje streepjescoderen bij de zelfscankassa.

Dat heet innovatie. Zijn supermarkten goed in. Dus voor een optimale klantbeleving en minder langere wachtrijen bij de kassa, mag je voortaan zelf je boodschappen scannen. 

Zelfscankassa's zijn dus hip en happening en waar je ook heen gaat, de Wappie, de Plusminus of de Lidèl, ze zijn overal. 

Sommige kassa's praten zelfs tegen je, alsof je een klein onnozel kind bent en niet een volwassene. Die zeggen: 'Scan een product of betaal, sucker.'

En als je niet binnen drie seconden reageert, dan blijf dat achterlijke apparaat dus hetzelfde zinnetje tegen je scanderen. En ik zweer je dat het toontje van die ingeblikte digimuts die me vorige week hielp steeds ongeduldiger werd.

Waarop Bobje met zijn onderbuikstem dus totaal ongegeneerd door de LidélXL gruntte, ja Kudje, ik ho-oor je wel, maar mag ik ff lekker mijn eigen tempo bepalen met inpakken. Of ga je me per uur betalen voor het werk dat ik jou uit handen neem? Nee toch? Nou dan! Geefeeday.

Maar met het afsnauwen van die scandroid ben je er dus niet, want er is nog iets. Een extraatje dat elke zelfscanner er gratis en voor niets bij krijgt. Net als die Eftelingzegels waar je ook nooit om gevraagd hebt.

En dat is de onderbetaalde uilenkop die er speciaal staat om vragen te beantwoorden van domme klanten zoals ik die niet eens normaal om kunnen gaan met zoiets simpels als een zelfpratende streepjescodelezer.

Wat er dus op neerkomt is, dat ze laks toekijken terwijl jij je boodschappen scant en ondertussen even lekker met hun rouwgerande jatten groene stukjes uit hun neus kanen. 

En dan, net als je klaar bent met al dat scannen en als eerlijke burger wilt betalen, dat gaat er een gillende sirene met zwaailichten af bij jouw apparaat. En iedereen in de winkel kijkt ineens hoofdschuddend naar je. 

Waarop die puistenpubert dan met zijn smerige vingertje, dat net nog even lekker hoog in zijn gok aan het boren was, even een 'steekproef' komt nemen, terwijl hij er kottdommuh toch gewoon met zijn neusvolsnot bovenop stond en zag wat je allemaal in je tas stopte? En vervolgens zonder gene zijn smerige pulkjes achterlaat op jouw boodschappen.

En ik me dus, net als op het vliegveld, ineens nogal crimineel voel, want het is toch niet voor niets dat ze me controleren? Misschien was ik wel in gedachten verzonken en heb ik stiekem een pak melk vergeten te scannen. Foei! 

Of heb ik soms met een 100% biologische paarse wortel de zelfscandame bedreigd? 

Ondertussen verdenk ik de Lidèl van Bobnisch profileren. En de Albert Heijn trouwens ook, want gemiddeld word ik een op de twee keer gesteekproefd. En uit onderzoek blijkt, dat als je maar vaak genoeg als crimineel wordt behandeld je je vanzelf als crimineel gaat gedragen.

Dus heb ik besloten, dat ik voortaan gewoon weer in de rij ga staan. 

Dat het blonde meiske achter de kassa alle boodschappen voor mij mag scannen voor € 3,25 per uur en dat ze ook al haar obligate ingestudeerde beleefdheidszinnen helemaal af mag draaien. "Dank je", "jij ook". Nee, geen zegels, net als de vorige driehonderachtendertig keer. En ik knipoog ook gewoon ongegeneerd naar het kassameiske, omdat ik misschien nog wel zou willen maar toch echt te oud ben inmiddels en dat knipogen gewoon weer mag.

Want ik weiger nog langer te zelfscannen of me te laten behandelen als crimineel door bedrijven waar ik al jaren mijn geld heen breng. Hoe durven ze!

Ondertussen heb ik drie flessen dure Primitivo in mijn lange onderbroek, en terwijl ik nog een dolletje maak met Maaike, Sophie of Anna-Katelijne, is er mooi geen karbonkelhaan die daarnaar kraait.

En ik zeg je, in de rij staan en me alleen hoeven concentreren op de - door het kassameisje perfect ingescande - boodschappen in mijn tas donderstralen, dat geeft zoveel rust, al mijn zelfscan stress is weg. 

Eigenlijk, nu ik er over denk, is alle stress weg.

En komt dat even goed uit. Want het is de Week van de Werkstress, of de Week Zonder Werkstress, zoals wij hem bij HR Navigator gedoopt hebben.

En speciaal voor de Week Zonder Werkstress hebben wij de ultieme bundel samengesteld met vier masterclasses die jou helpen je werkstress de baas te worden. Normaal kost deze set masterclasses €500,-- maar alleen deze week kun je de hele set aanschaffen voor € 225,- . 

>>> Bestel de Werkstress masterclass bundel