Waarom sommige moeders niet voor hun kinderen kiezen
In de openingsscène van de film 'The lost Daughter' valt de hoofdpersoon Leda voor dood neer op het strand vlakbij de branding.
Leda is een academicus van middelbare leeftijd. Ze komt naar een Grieks eiland voor haar rust en om haar nieuwe boek te schrijven.
Dus zie je shots van haar op het strand, drijvend in zee en een klein beetje flirtend met de jongen die ligbedden verhuurt en ijsco's verkoopt.
Tot een maffia familie haar rust verstoort en blijkt dat Leda misschien wel wreder is dan de Don Corleone van deze film.
Ik zal de clou verder niet verklappen, maar één ding is me bijgebleven van deze film.
Niet alle moeders kiezen voor hun kinderen.
Sterker nog, als je deze film gezien hebt, dan besef dat voor je kinderen kiezen helemaal niet zo vanzelfsprekend is.
Want het is vrij makkelijk voor te stellen dat je zelf ook keuzes zou kunnen maken die Leda in deze film heeft gemaakt.
Maar aan je vrienden vertellen dat je niet voor je kinderen kiest, dat lijkt me een aardig taboe.
Je vertelt nog eerder dat je helemaal warm wordt van de mist (dat heet nebufolie) of van paspoppen knuffelen of zo, dan dat je ervoor uit durft te komen dat je niets voor je kinderen voelt of je eigen levensgeluk belangrijker vindt.
Dus de volgende keer als je weer enthousiast doorratelt hoe fantastisch kinderen zijn en hoe goed het wel niet met ze gaat...
Dat is fijn voor jou, maar geldt misschien niet voor iedereen.
Er zijn meer van dat soort onderwerpen, zeker in organisaties. Sommige medewerkers worden dolenthousiast van elk nieuw plan, elke verandering, elke nieuwe kans.
Maar er zijn ook medewerkers die liever alles bij het oude laten. Of die misschien wel willen, maar erg opzien tegen elke verandering in hun dagelijkse routine. Dan is het niet handig dat je jouw plannen aan ze opdringt.
Want in plaats van dat ze verandering omarmen, duiken ze weg in een donker hoekje of vluchten naar een ver snorkeleiland.
Je gaat dus beter eerst met ze in gesprek. Is dat moeilijk? Nee, als je tenminste weet wat je moet doen.
Luister gewoon, niet alleen naar de meerderheid, maar vooral ook naar de minderheid, naar de onderstroom noemen we dat.
Zoek bewust naar afwijkende meningen en probeer daarna toch de consensus te vinden voor alle plannen, zodat niet alleen maar de enthousiaste verhalen van blije mama's met schattige kindjes gehoord worden.
Maar ook het verhaal van de mama die niet blij is met haar kind, of de mama die wel wil maar helemaal geen mama kan worden.
Wil je weten hoe? Luister of lees dan de Masterclass over Onderstroom met Sandra Bouckaert. Zij is dé specialist op het gebied van onderstroom in organisaties en laat je zien dat je draagvlak niet zomaar kunt creëren en wat je precies moet doen om te zorgen dat alle medewerkers voortaan meegaan in jouw plannen.
Je krijgt de masterclass cadeau bij de Masterclass over Duurzame Inzetbaarheid, het thema van deze maand van BG magazine Plus
Die masterclass kun je deze week met 50% korting bestellen. Je betaalt dus geen € 125,-- maar slechts € 62,50.
>>> Bestel de masterclass Duurzame Inzetbaarheid