Het Belgische leger zoekt al een tijdje als een zotte naar vrouwen die in de tanks willen rijden.
Michel Hofman, de eindbaas van het Belgische leger, had namelijk besloten dat 44 pantserwagens nodig toe waren aan een upgrade.
Ze moesten veiliger worden, bijvoorbeeld om beter bestand te zijn tegen bermbommen, maar er moest ook airco in komen, omdat zo'n bak ijzer door al die klimaatveranderingen zelfs op een lentedag nogal zweterig is.
En vijf niet al te okselfrisse mannen, inclusief zweetjakkende kistjes aan hun pladijzen in zo'n pantservoertuig, nu ja, dat gaat gewoon meuren, hè
Dus werd er een paar maanden driftig getimmerd, gelast en kregen de voertuigen een fris groen jasje en natuurlijk een flinke poets.
En toen was daar de grote dag dat de militairkes de nieuw voertuigen mochten bewonderen en uitproberen. Dat was geen onverdeeld succes.
Het voertuig was namelijk van binnen een stuk kleiner geworden. Het stuur duwde tegen de benen, waardoor de wagen onbestuurbaar was geworden. De bestuurder kon ook niet goed bij de pedalen, zodat gas geven en remmen lastig werd.
En de militair die bij het luik zat, zat met zijn hoofd tegen het luik, dus als de weg een beetje bumpy was, dan kwam hij er met een blauwgebutste kop uit.
Conclusie: de ugrade van de Pandur-voertuigen maakte deze "compleet onbruikbaar, niet-operationeel en niet baanvaardig om veiligheidsredenen".
Feitelijk kon het pantservoertuig alleen bestuurd worden door militairen die niet groter waren dan 1 meter 70.
Gelukkig hadden de Belgische meesterbreinen daar wel een mogelijk oplossing voor. Want de gemiddelde Belgische vrouw is meestal kleiner dan dat.
En dus zoeken ze nu naar vrouwen die het wel wat lijkt om vier zwetende militairen langs bermbommen te vervoeren.
Ik ben erg benieuwd op basis van welke KPI's opperlegerbaas Michel zijn besluiten neemt.
En vooral naar welk dashboard met cijfers hij op maandagmorgen met zijn legerstaf zat te staren, toen hij besloot om meer dan 30 miljoen uit te geven om zijn tanks een koppie kleiner te maken.
En wat hij gedaan heeft, toen bleek dat zijn adviseurs waarschijnlijk alleen maar de proloog van het 3.000 pagina's tellende handboek van de Pandur hadden gelezen.
Waarschijnlijk werkt jouw organisatie ook met KPI's. Vaak zijn die heilig en elke maandagmorgen wordt er driftig naar gestaard en over gediscussieerd.
Maar wat nu, als jouw KPI's net zo onbetrouwbaar zijn als het upgradeplan van het Belgische leger? Wat nu als jouw organisatie ook verkeerde besluiten neemt op basis van verkeerde cijfers, waardoor de organisatie onbestuurbaar wordt of zelfs gevaar loopt dat je niet op tijd kunt remmen voor een bermbom?
Dat ben je mooi de zwans en dat wil je graag voorkomen, zeker als het gaat over jouw HR-domein.
Gelukkig zijn er een paar HR-KPI's waarvan bewezen is dat ze wel werken. KPI's die je geen bermzand in de ogen strooien en waar je blindelings op kunt vertrouwen.
En die bovendien heel simpel zijn, waarvoor je geen handleiding van duizenden pagina's hoeft te lezen en die je morgen, volgende week en zelfs over een paar jaar nog kunt gebruiken.
In de masterclass over HR KPI's vertel ik er alles over. Bijvoorbeeld:
- Hoe je KPI's opstelt waarmee je elke maandagmorgen een nieuwe homerun slaat binnen je eigen MT.
- Hoe je voorkomt dat je je tijd verspilt aan ellenlange KPI spreadsheets.
- Met welke 6 HR KPI's je in één oogopslag ziet of je nog op koers zit.
- Waarom KPI's zo vaak leiden tot eilandjesdenken en hoe jij dit voorkomt.
- Met welke KPI's je direct afkomt van je soft-geneuzel-imago en iedereen je vol bewondering aankijkt als je de laatste cijfers presenteert.
Je kunt de masterclass tot 1 mei bestellen met 50% korting en betaalt maar € 62,50 in plaats van € 125,--.