IJspack in je nek

Ik ben nu vijf weken bezig met 'het vijf kilo project'.

Kort gezegd, ik wil vijf kilo afvallen. Het liefst voor Kerstmis. Dit jaar.

Afgelopen zaterdag zat ik op 5,15 kilo en heb het volledige project heel ambitieus omgedoopt naar het 10 kilo project.

Nu doe ik zelden zomaar iets. Deze keer werd ik vooral getriggerd door mijn 'en profiel in strakke heupslip' in de normaal best wel vriendelijke slaapkamerspiegel.

En ik las het boek 'The 4-hour body' van Tim Ferris. Ik vat het voor je samen:

Het aantal calorieën dat je eet versus het aantal calorieën dat je verbrandt, bepaalt of je afvalt of aankomt.

Niets nieuws tot nog toe.

Je kunt dat beïnvloeden door wát je eet. Bijvoorbeeld wel of geen koolhydraten, goede vetten, suikers, bewerkt voedsel, etc.

Ook dat wist je al.

Door meer te bewegen kun je iets meer afvallen - maar verwacht geen wonderen, want zelfs in een marathon verbrand je slechts 2600 calorieën - maar voel je je vooral gezonder.

Ja, ja. En?

Tim zou Tim Ferris niet zijn als hij er niet een semi-wetenschappelijk studie afvallen van heeft gemaakt. Dus voegt hij er wat dingen aan toe.

Hij constateert bijvoorbeeld dat niemand rekening houdt met de invloed van temperatuur bij het afvallen. De zwemmer Michael Phelps consumeert dagelijks 12.000 calorieën per dag - ofwel 6 keer zoveel als jij en ik - en zit toch een stuk strakker in zijn heupslip dan ik. Hoe dan?

Bergbeklimmers die de Mount Everest opgaan, vallen bij elke poging zo'n 20 kilo af. Ondanks dat ze de hele dag door ingeblikte Smac eten. Sterker nog, ze moeten zelfs hele pakjes roomboter naar binnen werken om te voorkomen dat ze teveel afvallen.

Blijkbaar is kou een ongelofelijk bepalende factor. Hoe kouder het is, hoe meer je lichaam in de verbrandingsstand gaat. En dat is precies wat je wilt bij een vijf kilo project.

Maar om nu de Mount Everest te gaan beklimmen? Mwah, neuh. Ik heb al mijn vingers nodig om dit stukje te typen en ook nog om een beetje redelijk piano te kunnen spelen.

Of zo'n ijsbad? Brrr. Hou op zeg. Bovendien, heb je gelezen wat ze allemaal over de ijsman zeggen in de roddelbladen?

Koude douche dan? Op een goede dag wel. Maar vaak ook gewoon niet.

Gelukkig heeft Tim een oplossing voor koukleumen als ik.

Dat is een 'icepack in je nek'.

Elke avond 30 minuten een icepack in je nek (zo rond het bovenste deel van de monnikskapspier) en je versnelt het verbranden, ofwel je valt sneller af.

Het is 60% zo effectief als een ijsbad van een half uur. En dat lijkt me helemaal prima als je alle voors en tegen van vrijwillig in een bad met ijs liggen, afzet tegen op de bank liggen onder een dekentje met een goed boek.

Want een gezond lijf is ontzettend belangrijk, maar als het al te ingewikkeld wordt, dan haken we bijna allemaal af.

Ik moest er aan denken toen ik met Pauline de mini-training Duurzame Inzetbaarheid besprak. Op 12 november geven we deze mini-training over een ingewikkeld onderwerp en het simpel houden is precies wat we doen.

Waarom? Nou, omdat 70% van alle DI-trajecten mislukt. Omdat we ze veel te complex maken. Die projecten zijn al mislukt voordat je goed en wel begonnen bent.

Terwijl een succesvol DI-project eigenlijk heel simpel is. Het begint namelijk met 12 eenvoudige vragen.

Precies die vragen gaan we tijdens de mini-training DI beantwoorden.

Kortom, wil je beginnen met Duurzame Inzetbaarheid? Heb je een project gepland voor 2025? Of wil je er meer van weten, voordat je gaat beginnen? En wil je voorkomen dat jouw project bij voorbaat al gedoemd is te mislukken?

Schrijf je dan nu in voor de mini-training Duurzame Inzetbaarheid. Die is dinsdag 12 november om 13:30 uur.

Aanmelden voor de gratis mini-training Duurzame Inzetbaarheid >>>

Fijne dag!