HR op zijn hondjes
De Millenies en hun nakomertjes hebben weer een nieuwe TokTok hype.
Ze doen spannende dingen in het vliegtuig.
Nu deed Iggy Pop in de jaren zeventig ook al best spannende dingen in het vliegtuig en maakte daar met Underworld een paar jaar geleden een heel tof nummer over.
Gewoon roken bijvoorbeeld, in een hele ruime vliegtuigstoel. Of het telefoonnummer van de stewardess op zijn bil laten schrijven nadat ze even met zijn tweetjes gezellig in het toilet waren gedoken, maar dat vreemd genoeg altijd was vervaagd als hij in zijn hotelkamer aankwam.
Dus toen ik de eerste regels over deze hype las, dacht ik zoiets als mjah, ja, whoké.
Maar ik was toch gefascineerd. Want het klonk toch best wel een beetje spannend.
Anders vooral.
Het schijnt ook nogal een ervaring te zijn. Een die al je chakra's langsgaat, een die je nogal wat hoogtepunten laat meemaken. Die je zelfs in een ongekende Millenial extase kan brengen.
Je moet er wel wat rare dingen voor doen.
Het begint vrij eenvoudig: je gaat zitten op een stoel in de economy klas voor een vlucht van minimaal 4 uur of zo, maar bij voorkeur langer natuurlijk. Hoe langer de vlucht, hoe beter.
Je reserveert de stoel in het midden van een rij van drie of vier. Ja, indien nodig betaal je ervoor.
Zodat je geen armleuning hebt, of in elk geval niet een die twee armen aankan, en meestal zelfs geeneen. Je gaat rustig zitten en doet je knieden tegen de stoel voor je. Niet dat ze ergens anders passen, maar voor de beste ervaring doe je dit even heel bewust.
Je gaat er echt even goed voor zitten, want nu komt het.
De speciaal voor jou geselecteerde film? Gaat niet aan.
Je Dan Clark's Stealth silent koptelefoon van 6000 euro? Zit in je handbagage.
Een boek dan? Boomer! Die blijft in je Rucksack.
Een spontaan gesprek met de passagier naast je? Die krijgt de hele vlucht de silent treatment.
En nee, je boekt absoluut geen extra beenruimte bij.
Je weigert ook de upgrade naar Business class waar je recht op hebt als frequent flyer omdat je al weer 25 keer hebt gevlogen dit jaar.
Zelfs niet als de stewardess eraan toevoegt, dat ze twee betalende klapvee toeristen, die al hun spaargeld in een upgrade hebben gestopt, persoonlijk uit de Business Class naar de achterste rij naast de motoren en het toilet heeft geschopt.
Je hoeft ook geen complimentary drink.
Chibana water hoef je al helemaal niet, wat trouwens een geheime code is voor een hele dure single malt whisky van minstens 16 jaar oud.
En eten... tss wat denk je zelf.
En als een van je buren in de uitpuilende pleb klasse wat gassen loslaat die je nog duidelijk kan horen ook - en dus ook ruiken - dompel je jezelf onder in een ongekende reuksensatie en gaat all the way.
Als je tot zover bent gekomen met lezen denk je natuurlijk weer dat ik gek ben, maar dit is dus een heus fenomeen op TikTok.
Een nieuwe ervaring beleven door je een hele vlucht onder te dompelen in de kunst van ...nu ja...niets doen feitelijk.
Want Rawdogging, wat dus een stuk spannender klinkt dan het is, is een heuse hype.
Want zo kun je de jaren zestig, zeventig, tachtig en zelfs een beetje negentig helemaal authentiek beleven.
Gewoon door uit het raam te staren in het vliegtuig. Of, als het echt niet meer lukt, naar het scherm boven je waarop de route staat, met een klein vliegtuigje erop dat langzaam verder kruipt, met wat monochrome cijfers en letters die de hoogte en de snelheid aangeven en hoe lang het nog duurt voor je er bent.
En ik dacht, hmm, hoe maak ik vandaag nu weer de link met HR?
Misschien door te suggereren, dat je in je vacaturetekst moet schrijven dat je elke vrijdag op kosten van de baas uit het raam mag staren en aan je zelfontplooiing werken?
Of dat de barista-bar voortaan op donderdag dicht is en je op woensdag de hele dag niet naar het toilet mag?
Dat de ballenbak en de pingpongtafel elke maandagmiddag onder 220 volt zullen staan?
Dat iedereen op dinsdag de hele dag zijn melkmuil moet houden in de kantoortuin?(Vooral die accountmanager die altijd op Afas Live volume zijn cold canvas calls doet en ook nog eens irritant hard lacht.)
En dat de domibo voortaan alleen nog maar toegankelijk is voor 40-plussers met Vip-kaarten?
Of dat je één keer per jaar een bus huurt om met je hele personeelsbestand plus aanhang naar de Efteling te gaan en dan de hele dag niet met elkaar mag praten?
Dat je dan - best geinig idee eigenlijk - een metalband inhuurt die alleen maar een beetje staat te luchtgitaren?
Dat je een waanzinnig 12 gangen buffet hebt, maar dat niemand dat mag aanraken en dat je alles aan het einde van de avond als hoogtepunt van de dag in de holle bolle Gijs mietert?
Maar dit zal wel cynisch klinken, of misschien ben ik gewoon te oud voor dit soort rare fratsen. Ik ga daar denk ik even over nadenken welke van de twee het is, door de hele ochtend uit het raam van mijn kantoor te staren terwijl ik aan mijn chilled frappucino met een extra shotje espresso nip.