HR? Da doe de gij toch efkes?

De oudere, wat kalende man heeft een grappig snorretje en een klein baardje en kijkt de jongen even aan. Hij is minstens vijf keer zo oud, maar is toch een stuk kleiner dan de puber.

De jongen staat te trappelen van ongeduld omdat hij eindelijk de aandacht heeft. Omdat hij eindelijk mag beginnen met de lessen.

En dan zegt de man de onvergetelijke woorden:

'Wax on right hand. Wax off left hand. Wax on, wax off. Breathe in through nose, out through mouth. Wax on, wax off. Don't forget to breathe. Very important.'

Want in plaats van hem mee te nemen naar de dojo om het karate te leren, neemt Mr. Nariyoshi Miyagi Daniel LaRusso mee naar zijn auto, zodat die een flinke poetsbeurt krijgt met deze speciale karatetechniek voor beginners.

Dit is natuurlijk de beroemdste scene uit The Karatekid, die je vast weleens gezien hebt.

Want ook al lijkt een auto poetsen niets met karate te maken te hebben, het heeft juist alles met karate te maken.

Als je een karatemeester van ergens in de zeventig zou vragen wat het zou kosten om hem jou alles te leren wat hij weet, dan zou hij glimlachen en iets vaags zeggen als: 

'Het zou je niets kosten en tegelijkertijd alles. Om te beginnen zou je me 62 jaar aan toewijding en inspanning kunnen geven.'

En hier is een mooie parabel te trekken met ons vak HR. 

Toen ik laatst in Antwerpen een training gaf, zat daar Gisela, een dame met meer dan veertig jaar ervaring in het HR vak. Die hoefde je echt niets meer te vertellen.

Toch was ze boos op haar managers, die haar regelmatig het gevoel gaven dat ze haar vak wel erg simpel vinden. 

'HR? Dat doedegij toch efkes', zei ze met een prachtig zacht accent.

En daar was ze boos over. Ook omdat ze niet wist wat ze daarop moest antwoorden. 

Ik moest er eerlijk gezegd ook even over nadenken. En was het met haar eens, dat er feitelijk - behalve de zes zure appels uit mijn boek 'HR met Ballen' - nog een zure appel is waar je als HR regelmatig mee te maken hebt. 

Namelijk dat het MT vaak doet alsof HR ontzettend simpel is. Dat je dat er gewoon even bij doet.

En dat klopt, tenminste, nadat de metafoor die ik las in een boek over handelen in aandelen (ik weet saai, lang verhaal) op zijn plaats viel.

Want HR is supersimpel. Echt ontzettend simpel. Inderdaad.

Als je het tenminste een paar decennia aan inspanning, toewijding en liefde voor het vak hebt gegeven.

Dat geldt natuurlijk ook voor het vak van die manager, die zo denigrerend meesmuilend over jouw werk loopt te doen. 

Zijn werk is nóg simpeler en de beste manier om daar achter te komen, is om een dagje of een week te ruilen van functie. 

Wedden wie dan het eerst toegeeft dat het toch niet zo eenvoudig is als die dacht?

Anyway, terwijl ik dit schrijf bedenk ik me dat ik dit misschien nog moet toevoegen aan de gloedjenieuwe masterclass '11 onmisbare HR-lessen van een dode hond'. 

Waarin alle onmisbare lessen staan van mijn trouwe viervoeter Sam, die begin dit jaar overleed. Het zijn lessen voor HR, maar misschien ook wel gewoon voor het leven zelf. 

Het is opbeurend, tranentrekkend, hilarisch en bij tijden misschien wel diep filosofisch.

Of zoals Reinier van Eijk zei toen hij een eerste versie las:

'De tering hé, wat leest dit lekker.'

Maar genoeg reclame. De masterclass '11 onmisbare HR-lessen van een dode hond' is nog niet helemaal af, want die moet nog worden geredigeerd, opgemaakt en gedrukt. 

Dus met een beetje geluk - dat is geen 100% garantie - wordt deze voor Kerstmis verzonden. Want deze masterclass past prima onder de kerstboom. Al dan niet als cadeau voor jezelf ;-). 

Je kunt hem nu al aanschaffen tegen de early bird prijs van 37 euro. De link staat hieronder.

Dit is de link:

>>> Bestel de Masterclass '11 onmisbare HR-lessen van een dode hond'

Fijne dag!

Bob Zeegers

HRM-tertainer