Heeft jouw manager ook een samba smile?

Precies onder ons hotel, een meter of 100 lager, had zich een gigantische menigte verzameld. Af en toe klonk er gejoel. 

Soms begon er iemand druk te trommelen, waarna 30 anderen invielen en er ineens een samba urbano carioca klonk.

Nieuwsgierig liepen we naar beneden en zagen duizenden en duizenden vrouwen, en af en toe een verdwaalde man. 

Er ging iets gebeuren, dat was wel duidelijk, want iedereen was prachtig aangekleed.

Al die dames - en af en toe dus die verdwaalde mannen - stonden daar in parmantige pakjes, te wachten tot het showtime was.

Showtime begon zo'n honderd meter verderop, daar waar de felle lampen stonden en het volume van de samba liedjes op 130 decibel stond. Zo hard dat je benen, buik, borsjt en billen als vanzelf gaan trillen.

En daar gingen ze, nog maar net volwassen dames, verkleed als elfjes met een geblondeerde paardestaart, dames met vleermuisoren en batmancapes, dames met prachtige veren tooien, engeltjes met wijd uitslaande vleugels, vrouwen op leeftijd, in protserige paarsglimmende heksenoutfits met duizenden lovertjes, en een hele stoet burlesque dames die hoog op hun mini plateautjes driftig samba dansten en alles lieten schudden op een schaal 9 van Richter.

Tuurlijk, dit was allemaal prachtig en ik weet nog dat ik even glimlachte en bij mezelf dacht: Dit is wel wat veel misschien, maar vandaag is in elk geval ongeveer de helft van de wereldbevolking gelukkig.

Maar het allerleukst van de optocht vond ik niet de uitzinnig dansende menigte die een paar uur lang aan ons voorbij trok. Nee, het leukste moment was als de muziek ineens stopte.

Het dansen stopte dan vrijwel meteen. De afgezakte handschoenen werden weer omhoog getrokken, de jurkjes, franjes, veren en alles wat scheef was gezakt, weer op de plek gelegd.

Sommige vrouwen stonden snel alweer klaar voor het volgende deuntje, de armen en benen in afwachting voor een volgende reeks heupwiegen.

Maar af en toe was er dan iemand die het gezicht niet langer in de blije samba smile kon houden. Je zag haar masker afzakken, terwijl ze begon te zuchten. Blije gezichten veranderden in onzekere tienerblikken of vermoeide moederkoekeloertjes.

Pff eindelijk is dat blije oikel hypermuziekje even afgelopen. Even uit dat keurslijf, even de benen los schudden en wat rust geven. Ik heb kramp in mijn kaken.

De vraag is, wat er gebeurt met managers die hun samba smile laten vallen. 

Wat er precies verscholen zit achter al die protserige veren, mooie kleren en glimlachjes die te zien zijn, zolang de muziek draait en de spotlight op ze gericht zijn.

Maar wat gebeurt er als de muziek stopt? Weet jij dan wie ze echt zijn? En weet je dan wat jouw manager beweegt? Kun jij dan de argumenten vinden om ze te overtuigen? 

Niet om te investeren in mooie pakjes en de laatste danspasjes, waar je tijdelijk even gelukkig van wordt, maar in werkgeluk, het behoud van medewerkers, ontwikkeling, opleiding en ga zo maar door. Ofwel, investeren in echt goede HR.

Om daar achter te komen, moet je ook jezelf een beetje kennen. Zodat je snapt waarom anderen altijd op een bepaalde manier op jou reageren. 

Het is een van dingen die we uitleggen in de online mini-training 'Hoe word ik een HR-adviseur met (samba) Ballen.' 

Vandaag is je laatste kans om je aan te melden, want de de volgende training is vanmiddag om 13:30 uur precies.

In deze gratis online mini-training vertellen Pauline Miedema en ik je alvast een paar van de beste tips en trucs uit de betaalde dagtraining, waarvoor we je aan het einde van de training een swingend aanbod doen. 

Dus mocht je interesse hebben in die betaalde dagtraining en nog twijfelen, of wil je gewoon gratis wat kennis mee graaien, schrijf je dan in via de link hieronder.

Aanmelden voor de gratis online training 'Hoe word ik HR-adviseur met Ballen'