Bizarre manier om werk en privé te scheiden
Elke morgen trekt Mark een schoon pak en bijpassende strupdas aan en rijdt in zijn afgeragde barrel naar zijn werk.
Daar parkeert hij op een bijna verlaten mega-parkeerterrein van een beetje sinister pand dat wel iets weg heeft van een ufo in de sneeuw.
En dan begint Mark onbedaarlijk te huilen. Minutenlang. Elke dag opnieuw.
Waarna hij zichzelf bijeenpakt, naar binnen gaat en in de lift stapt. En terwijl de lift naar beneden zoeft, knippert Mark even met zijn ogen alsof hij iets geks zag.
Eenmaal beneden is er de andere Mark, de 'Werkmark'. Een Mark die vergeten is dat hij net nog voorovergebogen lag te huilebalken over zijn stuur.
Want Mark heeft ervoor gekozen om werk en privé te scheiden. Wat precies de reden daarvan is, weet hij zelf trouwens niet meer, want eenmaal op het werk, heeft hij geen idee wie hij privé is.
Zijn innie (de Mark op het werk) is gescheiden van zijn outie (de Mark privé) door een chirurgisch geïmplanteerde chip in zijn hersens.
Eenmaal op zijn werk weet hij dus zelfs niet eens meer dat hij getrouwd was en ook niet dat zijn vrouw is overleden. En zijn collega's in de briljante dystopische serie Severance, die je kunt kijken op Apple TV, hebben allemaal hetzelfde.
Op hun werk weten ze niet wie ze privé zijn, dus niet of ze kinderen hebben, waar ze wonen, hoe hun vakanties zijn, en zelfs niet van welke muziek of boek ze houden.
En zodra ze aan het einde van de werkdag weer uit de lift stappen, weten ze ook niet meer wat hun werk is. Dan draait alles om.
Ze hebben daarna geen idee meer of ze in een nucleaire reactor werken, een kinderdagverblijf, als HR-manager in een wolkenkrabber of iets met duistere getallen.
Zodat bedrijfsgeheimen ook echt bedrijfsgeheimen blijven.
Als je dol bent op dystopische series, maar he-le-maal klaar met een wereld die alweer ten onder gaat aan een of ander virus, dan is deze serie voor jou.
Zeker als je houdt van een serie die duidelijk met liefde is gemaakt, waar niet elke drie minuten een piefpafpoef actiescene in zit, omdat millennialkijkers zich anders zouden kunnen gaan vervelen en een overduidelijke hommage aan de jaren tachtig en negentig wel kunt waarderen.
En natuurlijk kijk je er ook even beroepshalve naar.
Want van een RIE, kort voor Risico-Inventarisatie en -Evaluatie hebben ze in de Severance wereld nog nooit gehoord.
De werkvloer is bijvoorbeeld een groot labyrint zonder zelfs maar een sprieterig straaltje daglicht. En als je, na eindeloos door de witte gangen rennen, de nooduitgang hebt gevonden, brengt die je direct weer terug naar waar je begon.
Nu hebben de outies in deze series geen last van wat hun innies de hele dag doen, omdat ze dat simpelweg niet weten. Ze weten dus ook niet ze de hele dag achter een computer met getallen zitten te werken, of dat er af en toe sprake is van een net niet dodelijk ongeval in de bedrijfslift (en nee ik zal het niet verklappen wat er dan gebeurt).
De noodzaak voor een RIE is er ook helemaal niet.
Maar dat heb jij niet, want jouw innies en outies zijn gewoon een en dezelfde. Dus jij moet er wel voor zorgen dat medewerkers veilig en gezond kunnen werken.
En dat begint dus allemaal met een RIE.
Heb je geen RIE, of denk je dat deze niet meer up-to-date is? Kijk dan even op onze speciale RIE-pagina. Je vult een paar vragen in en we vergelijken dan snel het aanbod van de drie beste aanbieders bij jou in de regio.
>>> Vergelijk drie RIE-aanbieders
Oh ja: Heb je al een RIE, maar wil je dat we je een reminder sturen als het weer tijd is voor een update? Stuur dan even een reply op deze mail met de datum van je laatste RIE. Dan zetten we de datum in onze jaarkalender en ontvang je onze rieminder ;-)