Afwijzing? Nou en.

Ik zag een TedTalk over afwijzing. Die ging over Jia Jiang.

Jia werd als zesjarige in de klas te kakken gezet in een mislukt teambuilding event voor zesjarigen.

Daar had hij meer dan twee decennia later nog steeds last van. Daarom ging hij in therapie. Met een beetje hulp van Google vond hij een afwijzingsspel dat ontwikkeld is door ondernemer Jason Comely.

Want wie is er nu beter in omgaan met afwijzing dan de gemiddelde ondernemer? De gemiddelde ondernemer komt immers niet verder dan een droom waar niemand behalve hijzelf in gelooft.

Dat afwijzingspelletje draait erom dat je dertig dagen lang op zoek gaat naar afwijzing, zodat je daarna ongevoelig bent voor de pijn ervan.

Alleen ging Jia ietsiepietsie verder, hij ging voor honderd dagen afwijzing en maakte gelijk ook maar een blog op joetoep. Dat ging ongeveer zo:

Dag 1 - leen 100 dollar van een vreemde

Jia ging naar de plek vlakbij zijn werk en liep naar iemand achter een bureau in de hal. Die zag er uit als een bewaker. Het was de langste wandeling in zijn leven. Zijn hart ging te keer, hij was aan het zweten en toen hij eindelijk bij de man was vroeg hij:

'Hé, mag ik misschien 100 dollar van je bietsen?'

De bewaker keek op en zei 'Neuh. Waarom?'

In plaats van antwoord te geven op die vraag 'waarom', rende Jia hard weg.

‘s Avonds, toen hij de beelden van zichzelf nog eens terugkeek, concludeerde hij dat elke keer dat hij in zijn leven afgewezen werd, hij precies dat deed. Wegrennen.

Dus hij nam zich voor om niet meer weg te rennen. Wat er ook zou gebeuren.

Dag 2 - vraag om een 'burger refill' als je eerste hamburger op is.

Jia at een hamburger in zijn favoriete hamburgertent en toen die op was, ging hij naar de cassière en vroeg om een 'refill' van zijn burger. Doen ze toch ook met koffie?

Hij rende niet weg, en in plaats daarvan ontstond er een gesprek of dit misschien toch best een goed idee was. Het antwoord bleef nee, maar de afwijzing deed al minder pijn.

Dag 3  - kun je voor mij donuts maken die lijken op olympische ringen?

En verrek, de dame van de donutshop zei geen nee, maar ging enthousiast aan de slag. Ze tekende, bakte en glazuurde erop los en 15 minuten later bracht ze een doos Olympische donuts. Het filmpje hierover werd vijf miljoen keer bekeken.

Conclusie: als je niet rent, maar gewoon blijft, dan lukt het je misschien om een aanvankelijk nee toch in een ja te veranderen.

Trouwens, mijn zoon begreep dat concept al prima toen hij twee was en accepteerde simpelweg nooit nee. En elke keer als ik toch ja zei, werd hij er beter in.

Maar goed, dat is een verhaal voor een andere keer, want het magische woord als je afgewezen wordt, is natuurlijk 'waarom?'

Soms heb je het geluk dat iemand dat zelf aan jou vraagt, zoals die bewaker dat deed bij Jia. Maar gebeurt dat niet, vraag het dan gewoon zelf.

Jia belde bijvoorbeeld een keer met een plant in zijn hand aan bij een vreemde en vroeg of hij die plant in zijn tuin mocht zetten. Het antwoord was nee.

Jia had weg kunnen gaan, maar in plaats daarvan vroeg hij:

'Mag ik vragen waarom niet?'

Waarop de man vertelde dat hij wel zou willen, maar dat zijn hond alles in zijn tuin stuk maakte en hij het zonde zou vinden van die mooie plant. Maar, zei hij, ik kan je wel even introduceren bij de overbuuf. Die is dol op planten en ze wil die mooie plant zeker in haar tuin.

Ofwel die 'nee' gaat helemaal niet om jou, of om wat je aan hebt, of omdat je er gek uitziet, maar gewoon omdat de hond alles stuk maakt in de tuin en het zonde is van de plant.

Vragen waarom is een simpele, maar effectieve 'truc', waarmee je nee toch vaak in een enthousiaste ja kunt veranderen.

Wij HR-strijders hebben best wel vaak last van afwijzing, en net iets te vaak denken dat het allemaal aan ons ligt. Maar dat is dus niet zo.

Nog een laatste tip van Jia, mocht dit niet werken.

Wat je ook kunt doen is de twijfel benoemen die iemand zou kunnen hebben.

Dus vraag je iets geks? Voeg er dan aan toe: Of is het gek dat ik dit vraag?

Als je de twijfel benoemt die iemand zou kunnen hebben, heeft die ander grappig genoeg gelijk meer vertrouwen in jou.

De kans dat nee dan een ja wordt, zelfs wanneer je een gek voorstel doet, is opeens een stuk groter geworden.

Jia is niet bang meer voor afwijzing en maakte dankzij al die afwijzingen zelfs zijn dromen waar.

Wat doe jij?

Ps. dit is link naar de Tedtalk van Jia Jiang 

Bob Zeegers