3 redenen waarom je GEEN burn-out krijgt van de kantoortuin

Als jij nu gestrest in je kantoortuin zit en helemaal geen tijd hebt om 3 minuten en 47 seconden te lummelen, de conclusie van dit stuk is dat je GEEN burn-out krijgt van de kantoortuin. Heb je wel tijd of wil je echt iets doen om een burn-out te voorkomen, lees dan zeker verder. ------- Normaal gesproken is het een soort Nintendo Walhalla bij ons in de kantoortuin. De gemiddelde medewerker heeft al drie schermen. Op scherm een staat de hele dag joehoetoep aan, op scherm twee draait Spotify, Whatsapp, Farceboek, LinkedIn, Insta en Snapchat. Zeg maar de onmisbare toolkit voor de gemiddelde kantoortuinmedewerker. Op scherm drie wordt gewerkt. Daar staan dan drie mailprogramma's open, de online webchat, Slack en nog achttien andere cruciale tabladen. Voorwaarde is wel dat de jongens en meisjes van sales niet te hard praten, want als dat zo is, kan niemand zich meer concentreren. Daarom draagt ook iedereen een dure koptelefoon. Zo'n silent noise cancelling ding van 350 euro's. Dat al het omgevingsgeluid wegfiltert, zodat je lekker ongestoord je werk kunt doen. In je eigen silent hub gaat dan tussen alle muziek door gemiddeld om de 30 seconden een tingeltje af. Van een wazappie, waar je dan wel binnen tien seconden op moet reageren, anders ben je een disser en krijg je opnieuw hetzelfde appje, het lieft drie keer achter elkaar. ? ????? wrm rgr je niet Of van de mail, waar we er ongeveer 350 van binnen krijgen per dag. Of een berichtje via Slack van je buurman. Want als we hardop onze vraag aan de buurman stellen, dan kan niemand meer rustig werken... daarom hebben we dus Slack... Znabbie? Nee, die silent koptelefoon is de enige manier waarop de medewerkers zich nog een beetje kunnen wapenen tegen al die herrie om hen heen. En om helemaal zeker te zijn, hebben we natuurlijk Clomicalm voor de kantoorhond Sam en Ritalin voor iedereen die zuurstoftekort bij de geboorte had, of gewoon een jongen is. Maar pilletjes en koptelefoons ten spijt, als de meisjes van marketing met elkaar gaan praten, dan is de hele zooi ontregelt. Dan barsten we in huilen uit. “Kan het hier nu nooit eens een keer stil zijn?” Dan stampvoet onze junior de kamer uit en neemt zijn laptop mee naar het kleinste kamertje. En staan de marketing meisjes verbolgen en met rode konen na te blazen bij de waterkoker... Maar sinds een paar dagen is alles anders. Want toen ik dinsdagmorgen de kantoortuin binnenliep, kwam Freek-Jan van HR met een zorgelijk gezicht naar me toe. "Het lijkt wel een corona-pandemie. We hebben na die uitzending op TV van gisteren over de kantoortuin zes nieuwe gevallen van burn-out!" Onze kantoortuin is nu dus leeg. En dat is heerlijk rustig. Daarom heb ik mijn eigen privékantoor verruild voor de drie keer zo grote kantoortuin. Want hierin zijn allemaal kekke hoekjes, met zitjes waar je heerlijk op kunt chillen als je moet nadenken. Met een groene muur. En dan niet een van behang maar met echte hangplanten vanaf het plafond. En als je wilt bellen, dan is er een hok met glazen wanden en zo'n noise cancelling stoel met zachte viltstof, waarin het lijkt alsof je vanuit een baarmoeder belt. Dat voelt zo ongelofelijk veilig. En dan laat ik af en toe van puur genot een dikke wind... Oké, ik overdrijf misschien een beetje... Maar het wordt tijd dat we nu stoppen met huiliehuilie achter elkaar aan rennen achter de volgende wat-zijn-we-ziek-en-het-is-allemaal-jouw-schuld-hype. De kantoortuin is vast niet de meest ideale ruimte om in te werken, maar dat geldt ook voor een fabriek, een kleine kamer met die altijd zeurende collega of de auto waarin je zit als je naar je klant rijdt. Als je overprikkeld bent, door je veeleisende baas, die zeikwijven van HR, je te hard pratende sales-collega of door de achttien tabbladen die je de hele tijd open hebt staan, dan wordt het tijd om even na te denken. Want is het écht de schuld van de kantoortuin? Of ben je overprikkeld door al het andere? Ben je bijvoorbeeld continu op het niveau van een elfjarige aan het switchen tussen taken, in plaats van één ding tegelijk te doen met echte aandacht? En hoe lang kun jij je telefoon met rust laten? Of staat die continu aan, piept die de hele tijd en ligt hij zelfs 's avonds nog naast je op de bank, waarbij je denkt dat die steeds trilt, maar dat dus niet doet? Terwijl je allemaal vast heel onmisbare Netflix-series consumeert en ondertussen nog even al je sociale contacten bijhoudt, of je perfecte leven etaleert op Fakebook? Wanneer is eigenlijk de laatste keer dat je tien minuten op bankje in de natuur hebt gezeten en voor je uit hebt gestaard? Misschien is het bij jou anders. Misschien is de kantoortuin echt een jungle waarvan medewerkers een burn-out krijgen. Maar waarschijnlijk niet. Want als je wilt weten wat de échte risico's zijn binnen je organisatie, dan moet je wel het hele plaatje bekijken. Dus niet alleen de wereld binnen je noise cancelling koptelefoon. En niet alleen de wereld op het scherm, maar gewoon de wereld 180 graden om je heen. Een goede manier om dat te doen is door het uitvoeren van een Risico- Inventarisatie en -evaluatie. Kortweg de RIE. Op onze vernieuwde RIE pagina vertellen we je er alles over. Hier staat alles wat je altijd al wilde weten over de RIE, maar nooit durfde te vragen. En nadat je de RIE hebt uitgevoerd, weet je dus ook of de kantoortuin echt een probleem is binnen jouw organisatie, of slechts de volgende mediahype. Dus hop, zet je koptelefoon af en ga naar de nieuwe RIE-pagina